Taking That Red-Eye Home - Suzy Bogguss

Half empty airport, plane’s at the gate

They tell her it’s full, she says she’ll wait

She’s been here all evening sitting all alone

Watching the business men talk on the phone

She fixes her make up, cleans out her purse

Leaving is hard, but staying is worse

Just for a moment it crosses her mind

She could go back, no not this time

It’s almost midnight, and they just called her name

She’s on that last flight, now nothing’s the same

Her ticket says standby, but she can stand on her own

She’s all through crying, now she’s flying

Taking that red-eye home

Sitting in smoking, but she doesn’t smoke

A traveling salesman tells her a joke

She just stares out the window as they’re packing that jet

Not quite sad, but she is not laughing yet

It’s almost midnight, and they just called her name

She’s on that last flight, now nothing’s the same

Her ticket says standby, but she can stand on her own

She’s all through crying, now she’s flying

Taking that red-eye home

It’s just eleven fifty-four but it’s a new day

They’re starting to board, she’s flying away

It’s almost midnight, and they just called her name

She’s on that last flight, now nothing’s the same

Her ticket says standby, but she can stand on her own

She’s all through crying, now she’s flying

Taking that red-eye home

All through crying, she’s flying

Taking that red-eye home…

Halflege luchthaven, vliegtuig voor de gate

Ze vertellen haar dat het vol is, ze zegt dat ze zal wachten

Ze zit hier de hele avond helemaal alleen

Kijken hoe de zakenmannen praten aan de telefoon

Ze repareert haar make-up, ruimt haar tas op

Vertrekken is moeilijk, maar blijven is erger

Even komt het in haar op

Ze zou terug kunnen gaan, nee deze keer niet

Het is bijna middernacht en ze noemden net haar naam

Ze zit op die laatste vlucht, nu is niets meer hetzelfde

Op haar ticket staat stand-by, maar ze kan alleen staan

Ze is klaar met huilen, nu vliegt ze

Die rode ogen mee naar huis nemen

Zit te roken, maar ze rookt niet

Een reizende verkoper vertelt haar een grapje

Ze staart gewoon uit het raam terwijl ze dat vliegtuig inpakken

Niet helemaal verdrietig, maar ze lacht nog niet

Het is bijna middernacht en ze noemden net haar naam

Ze zit op die laatste vlucht, nu is niets meer hetzelfde

Op haar ticket staat stand-by, maar ze kan alleen staan

Ze is klaar met huilen, nu vliegt ze

Die rode ogen mee naar huis nemen

Het is pas vierenvijftig, maar het is een nieuwe dag

Ze beginnen aan boord te gaan, ze vliegt weg

Het is bijna middernacht en ze noemden net haar naam

Ze zit op die laatste vlucht, nu is niets meer hetzelfde

Op haar ticket staat stand-by, maar ze kan alleen staan

Ze is klaar met huilen, nu vliegt ze

Die rode ogen mee naar huis nemen

Al huilend, ze vliegt

Die rode ogen mee naar huis nemen...