Tonttu - Suvi Teräsniska

Pakkasyö on ja leiskuen

Pohja loimuja viskoo

Kansa kartanon hiljaisen

Yösydän-untaan kiskoo

Ääneti kuu käy kulkuaan

Puissa lunta on valkeanaan

Kattojen päällä on lunta

Tonttu ei vaan saa unta

Ladosta tulee, hankeen jää

Harmaana uksen suuhun

Vanhaan tapaansa tirkistää

Kohti taivasta, kuuhun

Katsoo metsää, min hongat on

Tuulen suojana kartanon

Miettivi suuntaan sataan

Ainaista ongelmataan

Partaa sivellen aprikoi

Puistaa päätä ja hasta

«Ei, tätä ymmärtää en voi

Ei, tää pulma on vasta.»

Heittää tapaansa järkevään

Taas jo pois, nämä vaivat nään

Lähtee toimeen ja työhön

Lähtee puuhiinsa, yöhön

Lammasten luo käy karsinaan

Makuulla tapaa ne ukko

Kanat jo katsoo pienallaan

Istuu ylinnä kukko

Kopissa vahti hyvin voi

Herää ja häntää liehakoi

Tonttu harmaa ja nuttu

Vahdille kyllä on tuttu

Puikkii ukko jo tupahan

Siellä on isäntäväki

Tontulle arvoa antavan

Näiden jo aikaa näki

Varpain hiipivi lasten luo

Nähdäkseen sulot, pienet nuo

Ken sitä kummeksis juuri

Hälle se riemu on suuri

Vaiti metsä on alla jään

Kaikki elämä makaa

Koski kuohuvi yksinään

Humuten metsän takaa

Tonttu, puoleksi unissaan

Ajan virtaa on kuulevinaan

Tuumii minne se vienee

Missä sen lähde lienee

Pakkasyö on ja leiskuen

Pohja loimuja viskoo

Kansa kartanon hiljaisen

Aamuhun unta kiskoo

Ääneti kuu käy laskemaan

Puissa lunta on valkeanaan

Kattojen päällä on lunta

Tonttu ei vaan saa unta

De bevriezing is aan en uit

De onderste viscose

De mensen van het landhuis zijn stil

Het hart van de nacht slaapt

Stem van de maan gaat voorbij

De sneeuw op de bomen is wit

Er ligt sneeuw op de daken

De elf kan gewoon niet slapen

De schuur wordt, het project blijft

Grijs in de mond van de deur

De oude manier van gluren

Naar de hemel, de maan

Kijkend naar het bos, min hongat is

Wind beschut herenhuis

Denken in de richting van honderd

Er is altijd een probleem

Geborstelde abrikoos met een baard

Schud je hoofd en ga

"Nee, dat kan ik niet begrijpen"

Nee, deze puzzel moet nog komen.

Gooi in de manier waarop het zinvol is

Nogmaals, deze kwalen

Gaat werken en werken

Gaat naar zijn bomen, de nacht in

Schapen gaan naar de pen

Liggend ontmoeten ze hun man

De kippen zien er al klein uit

Zittend op een lul

In de cabine bewaker kan goed

Hij wordt wakker en schilfert zijn staart af

Elf grijs en huilend

De bewakers zijn bekend

De oude man is al aan het roken

Er is een gastheer

Waarde geven aan een elf

Deze zijn al lang gezien

Teen kruipend naar de kinderen

Om de snoepjes te zien, kleintjes

Wie zou er een hekel aan hebben?

Voor hem is die vreugde groot

Het stille bos is onder het ijs

Al het leven liegt

Het borrelde alleen

Achter het humusbos

Elf, half in slaap

De stroom van tijd wordt gehoord

Inches naar waar het gaat

Waar de bron waarschijnlijk is

De bevriezing is aan en uit

De onderste viscose

De mensen van het landhuis zijn stil

In de ochtend valt de slaap uit elkaar

Het geluid van de maan die ondergaat

De sneeuw op de bomen is wit

Er ligt sneeuw op de daken

De elf kan gewoon niet slapen