Ihmisen poika - Suvi Teräsniska

Jo poika kiskoo pojan unta vuoteessaan

Ennen kuin loppuun iltasadun saan

Mä istun hetken ja mietin maailmaa

Ihmisenpoikaa se odottaa

Voi kuinka kaunis poika onkaan tosiaan

Ei muuhun pysty hän kuin uutta oppimaan

Hän siinä kylkeänsä kääntää miehekkäästi ääntää

Hän matkaa taittaa linnunradallaan ja nukkuu vaan

Voi kunpa matkas onneksi

Koituis vihaa, katkeruutta et

Tuntis joutavaa, voi kun oisit

Viisaampi kuin isäs milloinkaan

Kunpa oppisit ajattelemaan

Niin poika kiskoo pojan unta sikeää

Kehtolaulu kesken taas kerran jää

Liukenee yöhön murheet aikuisen ihmisen poikaa kun katselen

Voi kuinka kaikkivaltias noin olla voit

Me sinut tehtiin mutta sinä meidät loit

Siinä tuhiset ja puhkut pelkkää voimaa uhkuen

Silmänurkkiin kuivuu kyyneleet, sä matkaa teet

De jongen verscheurt de slaap van de jongen al in zijn bed

Voor het einde van het sprookje krijg ik

Ik zit even en denk aan de wereld

Het wacht op de Mensenzoon

Oh, wat is die jongen echt mooi

Hij kan niets anders doen dan iets nieuws leren

Daarin draait hij de stem mannelijk

Hij vouwt zijn reis in zijn baan en slaapt alleen

Oh, als alleen de reis

Er zou woede zijn, geen bitterheid

Nog een uur te gaan, oh wanneer zou je?

Wijzer dan je vader ooit was

Kon je maar leren denken

Dus de jongen grijpt de slaap van de jongen

Het slaapliedje wordt weer onbeheerd achtergelaten

Lost op in de nachtelijke zorgen van een volwassen jongen tijdens het kijken

Oh hoe almachtig kun je zijn

Wij hebben jou gemaakt, maar jij hebt ons gemaakt

Het waait en blaast met louter kracht

Tranen drogen in je ooghoeken, je maakt de reis