Esperanza - Stravaganzza

No alcanzo a comprender

La vanidad del hombre

Y aún, mantengo la esperanza

Aún, espero un nuevo amanecer

No acierto a adivinar

El tiempo que nos queda

Y aún, mantengo la esperanza

Vivir, futuro en el que el ser humano

No destruya más

Mil años de dolor

Se me escapa la vida entre los dedos

Y un milagro llegará, presiento, anhelo

Espero un mundo mejor

Fin que no llegará

Incomprensión al ver

La angustia de la tierra

Un mar que viste negra oscuridad

Dolor, inmensa nube cubre el cielo

No llego a entender

La hipocresia humana

Al ver la lucha entre opuestos

Por qué, si somos todos hijos

De una misma madre

Y son…

Gritos de rabia, desesperación

El mundo no puede con tanto dolor

Caminas cegado por el resplandor

De un nuevo dia que no llegará

Miles de muertes, ninguna razón

Cargados de odio sembrando rencor

ik kan het niet begrijpen

De ijdelheid van de mens

En toch blijf ik hoop houden

Toch wacht ik op een nieuwe dageraad

ik kan het niet raden

de tijd die we nog hebben

En toch blijf ik hoop houden

Leven, een toekomst waarin de mens

niet meer vernietigen

duizend jaar pijn

Het leven glipt door mijn vingers

En er zal een wonder komen, ik voel, ik verlang

Ik hoop op een betere wereld

Einde dat niet zal komen

onbegrip bij het zien

De angst van de aarde

Een zee die zwarte duisternis kleedt

Pijn, enorme wolk bedekt de lucht

ik kan het niet begrijpen

De menselijke hypocrisie

Het gevecht tussen tegenstellingen zien

Waarom, als we allemaal zonen zijn?

van dezelfde moeder

En zij zijn…

Schreeuwen van woede, wanhoop

De wereld kan niet met zoveel pijn

Je loopt verblind door de schittering

Van een nieuwe dag die niet zal komen

Duizenden doden, geen reden

Geladen met haat die rancune zaait