En Soledad Me Lamento - Stravaganzza

No hay sentido, en lo que queda por llegar

Estoy perdido, sigo cautivo en lo irreal

Quiero volver a respirar

Donde aún el aire está vivo

Y la codicia muda está

Recuerdos de un tiempo inicial

Cuando aún no estábamos locos

Quedaban sueños por llegar…

(estribillo)

Como explicar lo que está mal

Si giro inmerso en la espiral

Si grito y nadie escucha ya

…y en soledad, me lamento

El son del rio hoy te atormenta al despertar

Estáis vacíos, vivís en mundos de cristal

Quiero volver a respirar

Y oler la tierra mojada

Donde el invierno llora en paz

Recuerdos de un tiempo inicial

Cuando aún el mundo era libre

Y hoy encadenas con tu yugo al mar…

(estribillo)

Si eres capaz de soportar

Ni un solo instante en tu vida

Mirando al cielo, sin pensar… en más

Cómo explicar lo que está mal

Si giro inmerso en la espiral

Si grito y nadie escucha ya

Y en soledad…

Cómo explicar lo que hay que amar

Si vivo en la misma espiral

Si grito y nadie escucha ya

… y en soledad, me lamento

Het heeft geen zin, in wat nog moet komen

Ik ben verloren, ik ben nog steeds gevangen in het onwerkelijke

Ik wil weer ademen

Waar de lucht nog leeft

En domme hebzucht is

Herinneringen aan een vroege tijd

Toen we nog niet gek waren

Er zouden dromen komen...

(Refrein)

Hoe uit te leggen wat er mis is?

Als ik me draai ondergedompeld in de spiraal

Als ik schreeuw en niemand luistert meer

... en in eenzaamheid, klaag ik

Het geluid van de rivier vandaag kwelt je als je wakker wordt

Je bent leeg, je leeft in glazen werelden

Ik wil weer ademen

En ruik de natte aarde

Waar de winter in vrede huilt

Herinneringen aan een vroege tijd

Toen de wereld nog vrij was

En vandaag keten je de zee met je juk...

(Refrein)

Als je in staat bent om te verdragen

Geen enkel moment in je leven

Naar de lucht kijken, zonder na te denken... aan meer

Hoe uit te leggen wat er mis is?

Als ik me draai ondergedompeld in de spiraal

Als ik schreeuw en niemand luistert meer

En in eenzaamheid...

Hoe uit te leggen wat er is om van te houden

Als ik in dezelfde spiraal leef

Als ik schreeuw en niemand luistert meer

... en in eenzaamheid, klaag ik