Cárcel de Piel y Hueso - Stravaganzza

Nacer;

día sombrío en mí

Soy lo que nadie ve

Crecer escondido en tí

Soy lo que no eres tú…

(estribillo)

Tiemblo al pensar

Frío cristal

Agua = dolor

¡quiero acabar!

La fe se disipa al ver

Yo, reflejado en él

Odio al cruel caparazón

Soy, sólo en mi interior…

(estribillo)

Si el insecto abandona su piel, puedes observar en el

Suave vuelo, un nuevo atardecer

Del letargo… un nuevo ser

Geboren zijn;

sombere dag in mij

Ik ben wat niemand ziet

verscholen in jou

ik ben wat jij niet bent...

(Refrein)

Ik beef bij de gedachte

koud glas

water = pijn

Ik wil het afmaken!

Geloof verdwijnt bij het zien

ik, daarin weerspiegeld

Ik haat de wrede schelp

Ik ben, alleen in mij...

(Refrein)

Als het insect zijn huid verlaat, kun je observeren in de

Vlotte vlucht, een nieuwe zonsondergang

Van lethargie... een nieuw wezen