Relief - Stillife

The road on which I stand

Unnoticed and silent I watch the clouds gathering

The wind blows into my face

Mixing tears with water

And I think that it’s better that way

I leave the house at dawn

My heart is empty and aching

Indifferent and free I walk among the rays of waking sun

I touch your hand

And when you watch me leaving

I smile for the first time

Eyes full of hope and

Filled with despair

(I try to) relieve the pain

For which I didn’t care

All strings torn and burnt

All songs dull and sung

And I think that it’s better that way

Schritte im Regen

Atem statt der Worte

Der letzte Blick durch das schmutzige Fenster

Es ist meine Poesie des Abschieds

Die mich grausam, ruhig

und so schön macht

Erleichterung für beide

Und kein Tod

Poesie für beide

Und kein Tod

De weg waarop ik sta

Onopgemerkt en stil zie ik de wolken samenpakken

De wind waait in mijn gezicht

Tranen mengen met water

En ik denk dat het zo beter is

Ik verlaat het huis bij zonsopgang

Mijn hart is leeg en doet pijn

Onverschillig en vrij loop ik tussen de stralen van de ontwakende zon

Ik raak je hand aan

En als je me ziet weggaan

Ik lach voor de eerste keer

Ogen vol hoop en

Gevuld met wanhoop

(Ik probeer) de pijn te verlichten

Waar ik niet om gaf

Alle snaren gescheurd en verbrand

Alle nummers saai en gezongen

En ik denk dat het zo beter is

Schritte im Regen

Atem statt der Worte

Der letzte Blick durch das schmutzige Fenster

Es ist meine Poesie des Abschieds

Die mich grausam, ruhig

en zo schön macht

Erleichterung voor beide

en kein Tod

Poesie für beide

en kein Tod