Среди людей - STED.D

Мне так одиноко среди людей

Мир сотканный пороком — их колыбель

Мой уютный кокон, где нет дверей

И сонмы брошенных в мир теней

Просто ради бога оставь в покое

Мне так одиноко в этой агонии

Мне так одиноко в этой агонии

Мне так одиноко

Мне не тягаться с их странными вкусами

Вдруг стало настоящим, что было искусственным

Эта медуза обратит меня в камень

И сердце из груди мимо камер

Мне не тягаться с их гадкими чувствами

Из-за их слов я черствею без устали

Нам не угнаться уж за прежними нами

Ведь мы давно не ходим кругами

Песчаные бури опасной бритвой поразят горло

И твой бог пуститься в пляс по веянию моды

Мы смотри сверху вниз на узоры в собственной крови

«Я пишу свои картины, сука, не трогай святое!»

В перерывах между притоном и их новым домом

Моё сердце не подаст признаков боли

И мертвое тело поглощено будет гудящей толпой, как драконом

Я не очнусь, как ты не сложишь ладони

Свои в области того сердца, что однажды назвали чужим

Мы не станем другими, даже если за нас так решил кто-то

И в этих песнях рождается мой Готэм

Голодный и брошенный город

Я в этой комнате останусь просто словом

Людей, что не заметят твоего присутствия

Полный бокал всего лишь повод жить по-новому

Среди людей оставшись лишь безумцем

Мне так одиноко среди людей

Мне так одиноко среди людей

Мне так одиноко среди людей

Мне так одиноко среди людей

Мне так одиноко среди людей

Мир сотканный пороком — их колыбель

Мой уютный кокон, где нет дверей

И сонмы брошенных в мир теней

Просто ради бога оставь в покое

Мне так одиноко в этой агонии

Мне так одиноко в этой агонии

Мне так одиноко

Мне так одиноко среди людей

Мир сотканный пороком — их колыбель

Мой уютный кокон, где нет дверей

И сонмы брошенных в мир теней

Просто ради бога оставь в покое

Мне так одиноко в этой агонии

Мне так одиноко в этой агонии

Мне так одиноко

Мне так одиноко среди людей

Мир сотканный пороком — их колыбель

Мой уютный кокон, где нет дверей

И сонмы брошенных в мир теней

Просто ради бога оставь в покое

Мне так одиноко в этой агонии

Мне так одиноко в этой агонии

Мне так одиноко

Ik voel me zo eenzaam tussen mensen

De wereld geweven door ondeugd is hun wieg

Mijn gezellige cocon waar geen deuren zijn

En massa's schaduwen die in de wereld worden geworpen

Laat het in godsnaam met rust

Ik ben zo eenzaam in deze pijn

Ik ben zo eenzaam in deze pijn

ik ben zo eenzaam

Ik kan niet op tegen hun vreemde smaak

Plotseling werd echt, wat kunstmatig was

Deze kwal zal me in steen veranderen

En het hart uit de borst langs de camera's

Ik kan niet op tegen hun nare gevoelens

Door hun woorden ben ik muf zonder moe te worden

We kunnen de oude wij niet bijhouden

We lopen tenslotte al lang niet meer in cirkels

Zandstormen met een open scheermes zullen de keel raken

En je god begint te dansen volgens de modetrend

We kijken neer op de patronen in ons eigen bloed

"Ik schilder mijn foto's, teef, raak het heilige niet aan!"

Tussen de hangout en hun nieuwe thuis

Mijn hart zal geen tekenen van pijn vertonen

En het dode lichaam zal worden opgeslokt door de zoemende menigte als een draak

Ik zal niet wakker worden als je je handpalmen niet tegen elkaar legt

Onze eigen in het gebied van het hart dat ooit iemand anders noemde

We zullen niet anders worden, zelfs als iemand dat voor ons beslist

En in deze liedjes wordt mijn Gotham geboren

Hongerige en verlaten stad

Ik zal in deze kamer blijven, slechts een woord

Mensen die je aanwezigheid niet opmerken

Een vol glas is slechts een excuus om op een nieuwe manier te leven

Onder de mensen, alleen een gek blijven

Ik voel me zo eenzaam tussen mensen

Ik voel me zo eenzaam tussen mensen

Ik voel me zo eenzaam tussen mensen

Ik voel me zo eenzaam tussen mensen

Ik voel me zo eenzaam tussen mensen

De wereld geweven door ondeugd is hun wieg

Mijn gezellige cocon waar geen deuren zijn

En massa's schaduwen die in de wereld worden geworpen

Laat het in godsnaam met rust

Ik ben zo eenzaam in deze pijn

Ik ben zo eenzaam in deze pijn

ik ben zo eenzaam

Ik voel me zo eenzaam tussen mensen

De wereld geweven door ondeugd is hun wieg

Mijn gezellige cocon waar geen deuren zijn

En massa's schaduwen die in de wereld worden geworpen

Laat het in godsnaam met rust

Ik ben zo eenzaam in deze pijn

Ik ben zo eenzaam in deze pijn

ik ben zo eenzaam

Ik voel me zo eenzaam tussen mensen

De wereld geweven door ondeugd is hun wieg

Mijn gezellige cocon waar geen deuren zijn

En massa's schaduwen die in de wereld worden geworpen

Laat het in godsnaam met rust

Ik ben zo eenzaam in deze pijn

Ik ben zo eenzaam in deze pijn

ik ben zo eenzaam