Спички - STED.D

Я не вижу вас из-за стекла

Я словно в мире из кривых зеркал

И я топлю в этом себя, топлю все навсегда,

Но каждый день лишь новый круг, что тянем на себя

(Спасись)

Я убиваю все, что есть вокруг

Это падение во тьму до хруста позвонков

Вчера я снова не сказал все свои мысли вслух

Сегодня я застрял внутри твоих оков

Не надо слез, ведь я тебе не друг

Я заберу свои слова назад

Внутри меня что-то сожрет слепого сердца стук

Это немая боль тех слов, что я не смог сказать

Мне нужно срочно внутривенно в кровь

Мне нужно срочно безрассудно вниз

Мне нужно сделать выбор из двух равноценных зол

Улыбнись

В руках сигареты, тонкие спички

Мы можем молчать, но друг друга услышим

Северный ветер, холодный свет окон

Прекрасный мир, но мне в нем так одиноко

В руках сигареты, тонкие спички

Мы можем молчать, но друг друга услышим

Северный ветер, холодный свет окон

Прекрасный мир, но мне в нем так одиноко

Я больше так не могу — светить абсолютно всем

В этой тьме Вельзевул построил нам колизей

Я кричу на себя в унылую пустоту

И не знаю зачем, но встречу тебя в аду

Там мы счастливы в своем котле

Я улыбаюсь, даже заживо сгорев в огне

Мы держим за руку мечту, в которой нет людей

Мечту, в которой нет нас

Ты хочешь умереть, но я тебя спас

Прости, если нарушил все планы на жизнь

Ты знаешь, все это дерьмо давно внутри нас,

Но я ценю каждый момент, полный твоей лжи

Мне нужно срочно внутривенно в кровь

Мне нужно срочно безрассудно вниз

Мне нужно сделать выбор из двух равноценных зол

Это жизнь

В руках сигареты, тонкие спички

Мы можем молчать, но друг друга услышим

Северный ветер, холодный свет окон

Прекрасный мир, но мне в нем так одиноко

В руках сигареты, тонкие спички

Мы можем молчать, но друг друга услышим

Северный ветер, холодный свет окон

Прекрасный мир, но мне в нем так одиноко

Ik zie je niet door het glas

Ik ben als in een wereld van scheve spiegels

En ik verdrink mezelf hierin, ik verdrink alles voor altijd,

Maar elke dag is gewoon een nieuwe cirkel die we aan onszelf trekken

(Red jezelf)

Ik vermoord alles in de buurt

Dit is een val in duisternis tot het kraken van de wervels

Gisteren heb ik niet al mijn gedachten weer hardop gezegd

Vandaag zit ik vast in je kettingen

Geen tranen nodig, want ik ben je vriend niet

Ik zal mijn woorden terugnemen

In mij zal iets een blinde hartslag verslinden

Dit is de stille pijn van die woorden die ik niet kon zeggen

Ik heb dringend intraveneus bloed nodig

Ik moet dringend roekeloos naar beneden

Ik moet een keuze maken tussen twee gelijke kwaden

Glimlach

In de handen van sigaretten, dunne lucifers

We kunnen zwijgen, maar we zullen elkaar horen

Noordenwind, koud raamlicht

Mooie wereld, maar ik ben er zo eenzaam in

In de handen van sigaretten, dunne lucifers

We kunnen zwijgen, maar we zullen elkaar horen

Noordenwind, koud raamlicht

Mooie wereld, maar ik ben er zo eenzaam in

Ik kan dit niet meer doen - schitter op absoluut iedereen

In deze duisternis bouwde Beëlzebub een Colosseum voor ons

Ik schreeuw tegen mezelf in de saaie leegte

En ik weet niet waarom, maar ik zal je ontmoeten in de hel

Daar zitten we gelukkig in onze ketel

Ik glimlach, zelfs levend verbrand in het vuur

We houden bij de hand een droom waarin geen mensen zijn

Een droom waarin we niet zijn

Je wilt dood, maar ik heb je gered

Vergeef me als ik alle plannen voor het leven heb geschonden

Weet je, al deze shit zit al heel lang in ons,

Maar ik waardeer elk moment vol leugens

Ik heb dringend intraveneus bloed nodig

Ik moet dringend roekeloos naar beneden

Ik moet een keuze maken tussen twee gelijke kwaden

Zo is het leven

In de handen van sigaretten, dunne lucifers

We kunnen zwijgen, maar we zullen elkaar horen

Noordenwind, koud raamlicht

Mooie wereld, maar ik ben er zo eenzaam in

In de handen van sigaretten, dunne lucifers

We kunnen zwijgen, maar we zullen elkaar horen

Noordenwind, koud raamlicht

Mooie wereld, maar ik ben er zo eenzaam in