Лимб - STED.D

Там, где мы забыли всех…

Там, где мы забыли всех…

Там, где мы забыли всех…

Как насчёт прогуляться по реке Аида?

Нас в этой лодке трое, не считая мира

Вокруг привычный облик, не считая гривы

Властителей пустыни, холода Нибиру

Я смачиваю рот этиловым эфиром

Смотрю в густые волны мимолётных тел

Судьба этих людей ретива и игрива

И взор их устремлён всегда только к краю обрыва

Я вытираю руки о края штанов

У меня всё хорошо: не жив и не здоров

Всем этим людям вдруг сорвало кров

Я разбивал вёсла о берег под их стадный рёв

Никто не знает, как мне стать другим

В этих книгах не описали, как взлетать без нимба

Нам в этой лодке тесно, от их рук, как в Limbo

И наш устав — это кинжал и меч Калигулы

Смотри на вещи шире

Все эти люди тонут — они заслужили

И мы гребём среди погрязших в иле,

А в огненной воде нет правды, как и в нашем мире

Среди молящих о пощаде слишком много гнили

Предатель всегда уже с порога в тыле

Нас в этой лодке трое

Добро пожаловать в мой славный город!

Waar we iedereen zijn vergeten...

Waar we iedereen zijn vergeten...

Waar we iedereen zijn vergeten...

Wat dacht u van een wandeling langs de rivier de Aida?

We zijn met z'n drieën in deze boot, de wereld niet meegerekend

Rond het bekende uiterlijk, de manen niet meegerekend

Heren van de woestijn, de kou van Nibiru

Ik maak mijn mond nat met ethylether

Ik kijk in de dikke golven van vluchtige lichamen

Het lot van deze mensen is ijverig en speels

En hun blik is altijd alleen gericht op de rand van de klif

Ik veeg mijn handen af ​​aan de randen van mijn broek

Met mij gaat alles goed: niet levend en niet gezond

Al deze mensen bloedden plotseling

Ik brak de riemen op de kust onder hun kudde gebrul

Niemand weet hoe ik anders kan worden

Deze boeken beschreven niet hoe op te stijgen zonder een halo

We zitten krap in deze boot, van hun handen, zoals in Limbo

En ons handvest is de dolk en het zwaard van Caligula

Bekijk de dingen breder

Al deze mensen verdrinken - ze verdienen het

En we roeien tussen degenen die vastzitten in het slib,

En er is geen waarheid in het vurige water, net als in onze wereld

Er is te veel rot onder degenen die om genade smeken

De verrader staat altijd al voor de deur achterin

We zijn met z'n drieën in deze boot

Welkom in mijn glorieuze stad!