ИДЕАЛЬНЫЙ МОТИВ - STED.D

Не вижу снов, зато вижу вокруг людей, неготовых к любви

Среди пустот, что заполняем в сердце, найдутся другие

В этих дырах мои друзья, кто их разворотил

Пытаясь обрести свой дом и мир в съемных квартирах,

Но в них мы нашли приют, мы все беженцы из людей

В этих окнах знакомый вид, как заставка после бездействия

Недвижимым остатком растекаюсь в кресле я

Зачем мне все эти люди, если я сам не готов к их последствиям

Жизнь — как безупречный мотив

Рассудит как быть, если готов бежать, то надо идти

Среди унылых безнадег, мы сияем как свет витрин

Купите свой шаткий мир, просто оставив гнить

На крыше моего дома тот жалкий парень не знает обид

Он думал, что нашел свой дом в сердцах, но застал в них гранит

И десна в кровь, но сталактитов кристаллы внутри

Растопишь лишь ты, то, что осталось повторно вотри

То, что осталось повторно вотри

В руке горстка людей, впереди черный бэдтрип

Они не видят света, всегда увидят, кто ярче горит

То, что осталось повторно вотри

То, что осталось повторно вотри

В руке горстка людей, впереди черный бэдтрип

Они не видят света, всегда увидят, кто ярче горит

То, что осталось повторно вотри

Люди это мой наркотик

Я не ведаю боли

Мы внимаем речам

И чувствуем, что тонем

Укрой мои глаза

Перламутровой пленкой сна

Не размыкая ладони

Люди это мой наркотик

Я не ведаю боли

Мы внимаем речам

И чувствуем, что тонем

Укрой мои глаза

Перламутровой пленкой сна

Не размыкая ладони

Всё, что осталось повторно вотри

Повторно вотри

Повторно вотри

Вотри

Всё, что осталось повторно вотри

Всё, что осталось повторно вотри

Вотри

Ik zie geen dromen, maar ik zie mensen om me heen die niet klaar zijn voor liefde

Onder de leegten die we in het hart vullen, zijn er anderen

In deze gaten zijn mijn vrienden, die ze hebben omgedraaid

Ik probeer mijn thuis en rust te vinden in gehuurde appartementen,

Maar daarin vonden we onderdak, we zijn allemaal vluchtelingen van mensen

Deze vensters zien er vertrouwd uit, zoals een schermbeveiliging na inactiviteit

Ik verspreidde me als een onbeweeglijk residu in een fauteuil

Waarom heb ik al deze mensen nodig als ik zelf niet klaar ben voor hun consequenties?

Het leven is als een onberispelijk motief

Hij zal beslissen hoe je moet zijn, als je klaar bent om te rennen, dan moet je gaan

Tussen de doffe hopeloosheid schijnen we als het licht van etalages

Koop je wankele wereld door hem te laten rotten

Op het dak van mijn huis, die zielige vent kent geen belediging

Hij dacht dat hij zijn thuis in harten vond, maar vond er graniet in

En tandvlees in het bloed, maar druipsteenkristallen van binnen

Smelt alleen jij, wat er nog over is, wrijf opnieuw

Wat overblijft is opnieuw wissen

Handvol mensen in de hand, zwarte badtrip vooruit

Ze zien het licht niet, ze zullen altijd zien wie er helderder brandt

Wat overblijft is opnieuw wissen

Wat overblijft is opnieuw wissen

Handvol mensen in de hand, zwarte badtrip vooruit

Ze zien het licht niet, ze zullen altijd zien wie er helderder brandt

Wat overblijft is opnieuw wissen

Mensen zijn mijn medicijn.

Ik ken geen pijn

We luisteren naar toespraken

En we hebben het gevoel dat we verdrinken

Bedek mijn ogen

Parelmoer Film Slaap

Zonder je handpalmen te openen

Mensen zijn mijn medicijn.

Ik ken geen pijn

We luisteren naar toespraken

En we hebben het gevoel dat we verdrinken

Bedek mijn ogen

Parelmoer Film Slaap

Zonder je handpalmen te openen

Het enige dat overblijft is opnieuw wissen

Wrijf opnieuw

Wrijf opnieuw

Votry

Het enige dat overblijft is opnieuw wissen

Het enige dat overblijft is opnieuw wissen

Votry