La Montagne Qui Saigne - Sortilège

Une épaisse fumée s'élève vers le ciel

Un grand oiseau me frôle de ses ailes

Étendu là parmis mes amis

Le sang s'écoule de nos corps meurtris

Et je revois défiler ma vie

Avant cet inutile carnage

La vie était bien douce

Je me promenais en révant

Et pour toucher un héritage

Il a fallu qu’on me pousse

À être soldat et faire serment

«ne pars jamais» me dit ma mère

«mais si !

pense donc au testament»

Tu ne me reviendras guère

Mon père, lui, m’incita vivement

Sous moi la montagne saigne

À quoi bon cette tuerie

Je sens s'égrainer ma vie

Malgré l’envie de tout quitter

D’abandonner, de fuir, d’obéir

Je fus contraint

Je partis donc pour m’enrôler

Et j’ai le souvenir

De mes parents sur le chemin

«pour moi ne pars pas» dit ma mère

«mais si !

pense donc au testament»

Tu ne me reviendras guère

Mon père, lui, m’incita vivement

Sous moi la montagne saigne

À quoi bon cette tuerie

Je sens s'égrainer ma vie

À peine m'étais je engagé

Qu’on me conduisit

Là où la bataille faisait rage

En moins d’une heure je fus touché

Et maintenant je gîs

Avec ceux de mon entourage

Elle avait bien raison ma mère

Et pour ce maudit testament

Mon père me poussa à la guerre

Il m’a perdu avec l’argent

Sous moi la montagne saigne

À quoi bon cette tuerie

Je sens s'égrainer ma vie

À présent mon corps tressaille et s’engourdit

En moi une grande torpeur règne

Et toujours cet oiseau qui plane sur nos vies

Sous moi la montagne saigne

Sous moi la montagne saigne

Sous moi la montagne saigne

Dikke rook stijgt op naar de lucht

Een grote vogel bestrijkt me met zijn vleugels

Liggend tussen mijn vrienden

Bloed stroomt uit onze gekneusde lichamen

En ik zie mijn leven voorbij gaan

Voor dit nutteloze bloedbad

Het leven was zoet

Ik liep dromend rond

En om een ​​erfenis aan te raken

Ik moest worden geduwd

Een soldaat zijn en een eed afleggen

"verlaat nooit" zei mijn moeder tegen me

"maar als !

denk daarom aan de wil"

Je komt bijna niet meer bij me terug

Mijn vader drong er sterk bij mij op aan

Onder mij bloedt de berg

Wat heb je aan deze moord?

Ik voel mijn leven wegglijden

Ondanks de drang om alles achter te laten

Opgeven, vluchten, gehoorzamen

Ik werd gedwongen

Dus ik ging in dienst

En ik herinner me

Van mijn ouders onderweg

"ga niet voor mij" zei mijn moeder

"maar als !

denk daarom aan de wil"

Je komt bijna niet meer bij me terug

Mijn vader drong er sterk bij mij op aan

Onder mij bloedt de berg

Wat heb je aan deze moord?

Ik voel mijn leven wegglijden

Ik had me nog niet begaan

Laat me leiden

Waar de strijd woedde

Binnen een uur was ik geraakt

En nu lieg ik

Met de mensen om me heen

Ze had gelijk mijn moeder

En voor deze vervloekte wil

Mijn vader duwde me naar de oorlog

Hij verloor me met het geld

Onder mij bloedt de berg

Wat heb je aan deze moord?

Ik voel mijn leven wegglijden

Nu trilt mijn lichaam en wordt gevoelloos

In mij heerst een grote verdoving

En altijd deze vogel die boven ons leven zweeft

Onder mij bloedt de berg

Onder mij bloedt de berg

Onder mij bloedt de berg