Charlotte By The Shore - Sophie Zelmani

She’s going to call you

she knows when it’s time

She’ll have the scarf on

the one that’s golden and shiny

She’s going to tell you

her words of the day

You won’t be ready

for what she will say

She’s going to hold

your blue eyes in her brown

Now like all that she want

let you look down

Her name is Charlotte

my Charlotte by the shore

She isn’t here now

she doesn’t breath anymore

I remember the first time

when I was down on my knees

She was a woman who could stand

anyone on their feet

She was the Charlotte

the Charlotte by the shore

I can’t wait to see you

but she’s not seen anymore

She’sn’t going to let you

say goodbye

She’s just sayin' she

will be away for a while

But we all know that she left us

for all time

My Charlotte

she’s not here anymore

We still search for her

the ways upon the shore

Ze gaat je bellen

ze weet wanneer het tijd is

Ze zal de sjaal aan hebben

degene die goud en glanzend is

Ze gaat het je vertellen

haar woorden van de dag

Je bent nog niet klaar

voor wat ze zal zeggen

Ze gaat houden

jouw blauwe ogen in haar bruin

Nu zoals alles wat ze wil

laat je naar beneden kijken

Haar naam is Charlotte

mijn Charlotte aan de kust

Ze is er nu niet

ze ademt niet meer

Ik herinner me de eerste keer

toen ik op mijn knieën lag

Ze was een vrouw die kon staan

iedereen op de been

Ze was de Charlotte

de Charlotte aan de kust

Ik kan niet wachten om je te zien

maar ze wordt niet meer gezien

Ze laat je niet toe

zeg vaarwel

Ze zegt gewoon dat ze

zal een tijdje weg zijn

Maar we weten allemaal dat ze ons heeft verlaten

voor alle tijden

Mijn Charlotte

ze is er niet meer

We zoeken nog steeds naar haar

de wegen op de kust