Синдром Отличника - Собачий Lie

Я ни разу не вышла из грязи белой,

Собственными костями восполняя пробелы.

За неимением скал я бьюсь о стены,

Я делаю из спички пламя, горю первой.

Если бы я играла по правилам системы,

Она бы не отыгралась взамен на моих нервах,

И не была бы настолько больная эта тема,

Вызывая чесотку в башке как экзема.

Скажи мне, кто твой друг,

И я поставлю твой диагноз:

Навязчивая идеальность.

Боюсь, что это не случайность.

Скажи мне, кто твой друг,

И я поставлю твой диагноз.

Не благодари за психоанализ,

Это формальность.

Я знаю, что оно меня сожрет,

Но я продолжаю лезть ему прямо в рот.

И когда-нибудь оно захлопнет пасть:

В собственный желудок не получится упасть.

Я знаю, что оно меня сожрет,

Но я продолжаю лезть ему прямо в рот.

И когда-нибудь оно захлопнет пасть:

В собственный желудок не получится...

Я знаю, что ты устала,

Я знаю, что ты старалась,

Но ты можешь лучше,

Ты вызываешь жалость.

Отдай мне всё.

Кто тебя спасёт?

Ты просто пёс,

Работай за кусок.

Отдай мне всё.

Кто тебя спасёт?

Ты просто пёс,

И на этом всё.

Скажи мне, кто твой друг,

И я поставлю твой диагноз:

Навязчивая идеальность.

Боюсь, что это не случайность.

Скажи мне, кто твой друг,

И я поставлю твой диагноз.

Не благодари за психоанализ,

Это формальность.

Я знаю, что оно меня сожрет,

Но я продолжаю лезть ему прямо в рот.

И когда-нибудь оно захлопнет пасть:

В собственный желудок не получится упасть.

Я знаю, что оно меня сожрет,

Но я продолжаю лезть ему прямо в рот.

И когда-нибудь оно захлопнет пасть:

В собственный желудок не получится упасть.

Ik kwam nooit uit de witte modder,

De gaten opvullen met mijn eigen botten.

Bij gebrek aan rotsen raakte ik de muren,

Ik maak een vlam van een lucifer, ik brand eerst.

Als ik volgens de regels van het systeem speelde

Ze zou niet op mijn zenuwen stuiteren

En dit onderwerp zou niet zo pijnlijk zijn,

Veroorzaakt schurft in het hoofd zoals eczeem.

Zeg me wie je vriend is

En ik zal je diagnosticeren

Obsessieve idealiteit.

Ik ben bang dat dit geen ongeluk is.

Zeg me wie je vriend is

En ik zal je diagnosticeren.

Niet bedanken voor psychoanalyse

Dit is een formaliteit.

Ik weet dat het me zal opeten

Maar ik kom steeds recht in zijn mond.

En op een dag zal het zijn mond houden:

Je kunt niet in je eigen buik vallen.

Ik weet dat het me zal opeten

Maar ik kom steeds recht in zijn mond.

En op een dag zal het zijn mond houden:

In je eigen maag werkt het niet...

Ik weet dat je moe bent

Ik weet dat je het geprobeerd hebt

Maar je kunt beter

Je bent zielig.

Geef me alles.

Wie zal je redden?

Je bent maar een hond

Werk voor een stuk.

Geef me alles.

Wie zal je redden?

Je bent maar een hond

En dat is alles.

Zeg me wie je vriend is

En ik zal je diagnosticeren

Obsessieve idealiteit.

Ik ben bang dat dit geen ongeluk is.

Zeg me wie je vriend is

En ik zal je diagnosticeren.

Niet bedanken voor psychoanalyse

Dit is een formaliteit.

Ik weet dat het me zal opeten

Maar ik kom steeds recht in zijn mond.

En op een dag zal het zijn mond houden:

Je kunt niet in je eigen buik vallen.

Ik weet dat het me zal opeten

Maar ik kom steeds recht in zijn mond.

En op een dag zal het zijn mond houden:

Je kunt niet in je eigen buik vallen.