Глубокое погружение - Смоки Мо

Сегодня я на студии снова рифмую

Фермеры, что потеряли скот, просят пули

Сдают серебро, даже цепь маленькой Молли

Чтобы избавить мир от любителя козьей крови

Я же просто прошу, чтобы муза вошла

Чтобы пришло, затем легло на поверхность бита

Чтобы каждая строчка раскалилась и обожгла

Как обжигает свирепость глаз злого глупца

Они теряют животных, он теряет рассудок

Наблюдает и ждёт уже несколько суток

И пока фермеры готовятся к судной ночи

Их горящие глаза наивно пророчат

Такие острые клыки и желание жить

В такой хитрый механизм легко угадить

И пусть выберет сам как поступить

Время дано, и оно поможет решить

Они все каются, умоляя простить,

Но сами не умеют прощать, им придётся платить

Они все каются, умоляя простить,

Но сами не умеют прощать, им придётся платить

Утром кто-то узнал давно пропавшего сына

Капкан сработал, и чудо предстало перед миром

Моё же утро началось с того, что поспело

Теперь я был ближе, ближе, чем доступ к телу

Раздаются гудки, но никто не снимает

Пока рука водит сама, остальное не парит

Пока бумажные клоны готовят блюдо из грёз

Пока тёмные силы водят слишком длинный нос

Билеты в первый ряд, за стеклом новый урод

Прочная клетка защитит беззащитный скот

В маленьком городе гуляния и громкие крики

Выстрелы в небо, секс и пляшущие фрики

Жертвоприношение и аморальный хардкор

Искушение и вой, похожий на хор

Такие острые клыки и желание жить

В такой хитрый механизм легко угодить

Они все каются, умоляя простить,

Но сами не умеют прощать, им придётся платить

Они все каются, умоляя простить,

Но сами не умеют прощать, им придётся платить

После всех гуляний вернулись обычные дни

Я вернулся и взглянул на свои стихи

Перечитав ещё раз, оценил всё по-иному

Хотелось есть, это знакомое чувство — голод

Также хотелось побыстрей погрузиться снова

Снова хотелось ощутить эту невесомость

Это прорыв: эти новые игрища с мозгом

Эти роботы-птицы, что я видел во вторник

Большая тёмная комната странной формы

Рычанье где-то в углу у тарелки с кормом

И вроде страшно, но ключ лечь на бок не прочь

Ступай своей дорогой, гнев, поприветствуй ночь

Они хотели показывать это и смеяться

Давясь.

Тыкать в это пальцем и этим питаться

Открыв глаза, я привычно ощутил своё тело

И всё вокруг бурно торжествовало и пело

Такие острые клыки и желание жить

В такой хитрый механизм легко угодить

И пусть каждый выберет сам как поступить

Время дано, и оно поможет решить

Они все каются, умоляя простить,

Но сами не умеют прощать, им придётся платить

Они все каются, умоляя простить,

Но сами не умеют прощать, им придётся платить

Vandaag ben ik weer in de studio aan het rijmen

Boeren die hun vee verloren, vragen om kogels

Huur zilver, zelfs kleine Molly's ketting

Om de wereld te bevrijden van een liefhebber van geitenbloed

Ik vraag alleen dat de muze binnenkomt

Om te komen, ga dan op het oppervlak van de beat liggen

Zodat elke lijn wordt verwarmd en verbrand

Hoe wreedheid de ogen van een boze dwaas verbrandt

Ze verliezen dieren, hij verliest zijn verstand

Enkele dagen kijken en wachten

En terwijl de boeren zich voorbereiden op de dag des oordeels

Hun brandende ogen profeteren naïef

Zulke scherpe hoektanden en de wil om te leven

Het is gemakkelijk te raden in zo'n sluw mechanisme

En laat hem kiezen wat hij gaat doen

De tijd wordt gegeven, en het zal helpen om te beslissen

Ze hebben allemaal berouw, smekend om vergeving,

Maar ze weten zelf niet hoe ze moeten vergeven, ze zullen moeten betalen

Ze hebben allemaal berouw, smekend om vergeving,

Maar ze weten zelf niet hoe ze moeten vergeven, ze zullen moeten betalen

In de ochtend herkende iemand de lang verloren zoon

De val werkte, en het wonder verscheen voor de wereld

Mijn ochtend begon met het feit dat hij rijp was

Nu was ik dichterbij, dichterbij dan de toegang tot het lichaam

Er zijn pieptonen te horen, maar er wordt niet gefilmd

Terwijl de hand zichzelf bestuurt, stijgt de rest niet

Terwijl papieren klonen een gerecht van dromen bereiden

Terwijl de duistere krachten een te lange neus leiden

Tickets op de eerste rij, achter het glas een nieuwe freak

Een sterke kooi beschermt weerloos vee

In een kleine stad, festiviteiten en luid geschreeuw

Schoten in de lucht, seks- en dansfreaks

Opoffering en immorele hardcore

Verleiding en huilen als een koor

Zulke scherpe hoektanden en de wil om te leven

Het is gemakkelijk om in zo'n sluw mechanisme te vallen

Ze hebben allemaal berouw, smekend om vergeving,

Maar ze weten zelf niet hoe ze moeten vergeven, ze zullen moeten betalen

Ze hebben allemaal berouw, smekend om vergeving,

Maar ze weten zelf niet hoe ze moeten vergeven, ze zullen moeten betalen

Na alle festiviteiten keerden de gewone dagen terug

Ik kwam terug en keek naar mijn gedichten

Toen ik het nog eens las, waardeerde ik alles anders.

Ik wilde eten, dit bekende gevoel is honger.

Ik wilde ook snel weer duiken

Opnieuw wilde ik deze gewichtloosheid voelen

Dit is een doorbraak: deze nieuwe games met het brein

Deze vogelrobots die ik dinsdag zag

Grote, vreemd gevormde donkere kamer

Ergens in de hoek bij het etensbord grommen

En het lijkt eng, maar de sleutel is niet vies van op je zij liggen

Ga je gang, toorn, groet de nacht

Ze wilden het laten zien en lachen

Verstikking.

Wijs er met je vinger naar en eet het op

Toen ik mijn ogen opendeed, voelde ik gewoonlijk mijn lichaam

En alles om zich heen triomfeerde en zong

Zulke scherpe hoektanden en de wil om te leven

Het is gemakkelijk om in zo'n sluw mechanisme te vallen

En laat iedereen voor zichzelf kiezen wat te doen

De tijd wordt gegeven, en het zal helpen om te beslissen

Ze hebben allemaal berouw, smekend om vergeving,

Maar ze weten zelf niet hoe ze moeten vergeven, ze zullen moeten betalen

Ze hebben allemaal berouw, smekend om vergeving,

Maar ze weten zelf niet hoe ze moeten vergeven, ze zullen moeten betalen