Новогодняя - Сметана band

Пришла зима, и кто-то накормил кого-то снегом

И кто-то выглядит совсем нелепо, все посходили с ума.

А снег летит, на землю он ложится белой грядкой,

И говорит, что у меня не всё в порядке,

Ведь я сказал тебе, что у меня стоит…

Что у меня стоит дома ёлка,

Что у меня на ёлке игрушки,

Что ты моя любимая девчёнка,

А снег — это всего лишь подушка.

Припев:

Тебя на снег повалю, и очень тихо скажу,

Что сам Бог подарил нам с тобою такую зиму.

Оу-о-оу-о-о-о

Второй Куплет: СМЕТАНА band

Пришла зима, ты ожидала от меня услышать,

Всё что сказал я в этой песне выше,

Поверь мне, я чуть не взблевал!

Ведь вышло так, что я порвал недавно с прошлой тёлкой,

Рёбра царапают души осколки,

Но что поделать, раз у меня стоит?

Раз у меня стоит дома ёлка,

От бывшей всё ещё стоит два подарка.

И приготовлены под ёлкой подарки,

Но я зову тебя под одеялко.

Припев:

Тебя в него повалю, и очень тихо солгу,

Что первого по утру тебя низачто не кину,

Оу-о-оу-о-о-о

Третий Куплет: СМЕТАНА band

Сорву на тебе свою боль, раз ты рядом со мной.

И вот уже пробили куранты — ты тянешься руками к ширинке,

И тут соседи слышат вохки блондинки.

Ты в панике бежишь к себе домой.

Смотрю я в трусы: «Ну и боль!»,

Подарок от бывшей — теперь папилома со мной!

De winter kwam en iemand voedde iemand met sneeuw

En iemand ziet er helemaal belachelijk uit, iedereen is gek geworden.

En de sneeuw vliegt, het valt op de grond in een wit bed,

En hij zegt dat ik niet in orde ben,

Ik heb je tenslotte gezegd dat ik...

Dat ik thuis een kerstboom heb,

Dat ik speelgoed in de kerstboom heb,

Dat je mijn favoriete meisje bent,

En sneeuw is maar een kussen.

Refrein:

Ik zal je in de sneeuw gooien, en ik zal heel zachtjes zeggen:

Dat God ons zelf zo'n winter met jou heeft gegeven.

Oh-oh-oh-oh-oh-oh

Tweede vers: SMETANA-band

De winter is gekomen, je verwachtte van mij te horen,

Alles wat ik zei in dit nummer hierboven

Geloof me, ik moest bijna overgeven!

Het bleek tenslotte dat ik het onlangs uitgemaakt had met het laatste kuiken,

De ribben krassen op de zielsfragmenten,

Maar wat kan ik doen, aangezien ik moet?

Aangezien ik thuis een kerstboom heb,

Er zijn nog twee cadeaus van de ex.

En onder de boom worden geschenken klaargemaakt,

Maar ik roep je onder de dekens.

Refrein:

Ik zal je erin gooien, en heel stil liggen,

Dat ik je 's morgens niet als eerste zal gooien,

Oh-oh-oh-oh-oh-oh

Derde vers: SMETANA-band

Ik zal mijn pijn op je afreageren, aangezien je naast me bent.

En nu heeft het klokkenspel al geslagen - je reikt met je handen naar je vlieg,

En dan horen de buren de stemmen van de blondine.

Je rent in paniek naar je huis.

Ik kijk in mijn korte broek: "Nou, de pijn!",

Een geschenk van de voormalige - nu is papiloma bij mij!