20/20 - Slums Attack

To co mamy wystarcza, nie muszę być debeściakiem

Wystarczy, że jestem sobą skillsy, szacunek i papier

Byłoby przykro, gdybym przez lata nie pił

Łatwy chleb to to nie był, pierdolony top mainstream

I stuknęły dwie dziesiątki, może stukną dwudziestki

Nie dla nas kiepski smak klęski, wybieram zaciesz na pętli

Szczęśliwy człowiek A.K.A uśmiechnięty

Nie stracić najlepszych lat na wątpliwości i lęki

Bez życiowej udręki, optymizm moją dewizą

Na przekór schizom, szmaciarzom co wciąż plotkują i szydzą

Nienawidzą, ich wybór, że wolą tracić energię

Zamiast zrobić coś z sensem bezsens, że im się nie chce

Bo zawód hater (bez ściemy) tzw. nieudacznik

Jest nieuchwytnym celem, raczej szkoda mi punchy

Co drugi gada, że walczy, gotów jest do poświęceń

Tylko szmalu wyżebrze i gotów by stać się MC

To dwadzieścia na dwadzieścia — nie muszę nic tłumaczyć

To dwadzieścia na dwadzieścia — dobrze wiesz co to znaczy

Dwadzieścia na dwadzieścia — wspominamy stare czasy

Dwadzieścia na dwadzieścia — z SLU kozacy!

To dwadzieścia na dwadzieścia — Peja, Decks, P do N

Dwadzieścia na dwadzieścia — prawdziwy rap bez ściem

To dwadzieścia na dwadzieścia — i to klasyczne brzmienie

Dwadzieścia na dwadzieścia — łapiemy się w arenie!

Patusy chleją samogon, pod sceną robi się pogo

Bo ludzi mnogo, z załogą wpadamy w gruby korkociąg

W klubach odwieczny kocioł, muza, alko, rozróba

Bo testosteron buzuje, w rozgrzanych beretach burza

I powiedzą zła muzyka, elektorat, złe intencje

Ale dla nas pierwsze miejsce, idziemy po więcej

Jeśli nadal wierzysz w to co robię, podnieś w górę ręce

Od zawsze klimaty miejskie, teren działań dla MC

I możesz dziś skorzystać z dobrodziejstw wątpliwości

I tak rozkładasz tekścinę na elementarne cząstki

No i co pajacu pyszysz, chciałbyś wkurwić tu wszystkich

Jak genialny Dorociński, grając rolę psa w Vinci

A mnie śmieszy ten jad, internetowych osłów

Którzy sami nie kumają retoryki własnych postów

Dosyć tych wniosków, a tak po prawdzie

Szukasz chuja do dupy, to pewnie znajdziesz

To dwadzieścia na dwadzieścia — nie muszę nic tłumaczyć

To dwadzieścia na dwadzieścia — dobrze wiesz co to znaczy

Dwadzieścia na dwadzieścia — wspominamy stare czasy

Dwadzieścia na dwadzieścia — z SLU kozacy!

To dwadzieścia na dwadzieścia — Peja, Decks, P do N

Dwadzieścia na dwadzieścia — prawdziwy rap bez ściem

To dwadzieścia na dwadzieścia — i to klasyczne brzmienie

Dwadzieścia na dwadzieścia — łapiemy się w arenie!

Każdy chce być najlepszy i pieprzy o tym bez przerwy

Wygórowana ambicja rujnuje raperom nerwy

Mówią rap to trucizna jak gitanesy bez filtra

Życie często jak freestyle rozpoznają na fyrtlach

Polski biznes muzyczny to nie kolorowa bajka

Raczej ściema pseudo grajka, syf, kicz jak Skyfall

Ciśniesz na maksa, powiem weź to przemyśl

Lubisz pasywną sodomię, którą funduje przemysł?

Na raz się rozpierdala aplauzoodporna sala

Gdy wychodzimy na scenę to właściwie świat oszalał

Kocham tę wrzawę, czuć jebaną satysfakcję

Gramy kompilację z dwóch dekad, wszystko jasne

Wdrażam peneryzacje, pieprze penalizację

Słyszałeś Reedukację, więc zapytam, kto miał rację?

Za dnia zakazani jak ICE-T w Budapeszcie

Za to nocą, rządzimy ziomeczku w niejednym mieście

To dwadzieścia na dwadzieścia — nie muszę nic tłumaczyć

To dwadzieścia na dwadzieścia — dobrze wiesz co to znaczy

Dwadzieścia na dwadzieścia — wspominamy stare czasy

Dwadzieścia na dwadzieścia — z SLU kozacy!

To dwadzieścia na dwadzieścia — Peja, Decks, P do N

Dwadzieścia na dwadzieścia — prawdziwy rap bez ściem

To dwadzieścia na dwadzieścia — i to klasyczne brzmienie

Dwadzieścia na dwadzieścia — łapiemy się w arenie!