Lettuce Prey - Slugdge

Agrarian world bathed in blood from ages past

Fixated and strangulated

This twisted seed, a bastard breed

Sewn for surplus

Sustaining domination through extraction

A policy of scorched earth, imitating wilderness

In disgust we have judged the propagator of this disease

Life undone, a broken trust, they’ve made a desert and called it peace

Strangling hold, so called fields of gold

As far as the eyes can see

What you call life, I call blight, and it must end

For earth to breathe

Poisonous streams

Bathed in tears, cascade into an airless void

Faded and irradiated

Feed death machines, such boundless greed

Desalinated, a fool’s gambit

Their last defense is now removed

The slow march of death begins

This silence heralds the coming of their doom

Trapped in a spiral of supply and demand

Feeding new mouths to in time work this land

At the crack of the whip they will dance to the tune

Of the lies made by the madmen who extract and consume

Whose tombs are lined with their gold yet are buried in the sludge

Of a hewn and exploited world

Dark below where no light lies, shifting under iron hides

Final bastion of the deep, taken to extremes

Without the sun, they can endure, devourers of flame and stone

Mankind is weak;

susceptible

Agrarische wereld badend in bloed van voorbije eeuwen

Gefixeerd en bekneld

Dit verwrongen zaad, een bastaardras

Genaaid voor overschot

Overheersing in stand houden door extractie

Een beleid van verschroeide aarde, imitatie van de wildernis

Met afschuw hebben we de verspreider van deze ziekte beoordeeld

Leven ongedaan gemaakt, een gebroken vertrouwen, ze hebben een woestijn gemaakt en het vrede genoemd

Wurggreep, zogenaamde velden van goud

Zo ver de ogen kunnen zien

Wat jij leven noemt, noem ik vloek, en het moet eindigen

Voor de aarde om te ademen

Giftige stromen

Badend in tranen, cascade in een luchtloze leegte

Vervaagd en bestraald

Voer doodsmachines, zulke grenzeloze hebzucht

Ontzout, een gok

Hun laatste verdediging is nu verwijderd

De langzame dodenmars begint

Deze stilte luidt de komst van hun ondergang in

Gevangen in een spiraal van vraag en aanbod

Nieuwe monden voeden om op tijd in dit land te werken

Bij het kraken van de zweep zullen ze dansen op de melodie

Van de leugens gemaakt door de gekken die uitpakken en consumeren

Wiens graven zijn bekleed met hun goud en toch begraven in het slib?

Van een uitgehouwen en uitgebuite wereld

Donker beneden waar geen licht ligt, verschuivend onder ijzeren huiden

Laatste bastion van de diepte, tot het uiterste gebracht

Zonder de zon kunnen ze het volhouden, verslinders van vuur en steen

De mensheid is zwak;

gevoelig