Проснёшься - Словетский, SLIMUS, Loc-Dog

Дискотечный дым или улиц смог.

Черный плен сплетен или поток мыслей о вечном.

Куда отправится наш с тобой пароход?

Я к тебе не прилечу на комете,

Ведь не настолько романтичен,

Как твой тот, который… впрочем, черт с ним.

Закат, как кот хитрый, тихий.

Город, черств.

Такой двуликий с пришествием темноты,

И за чертой этой грязи ты.

Проснешься, улыбнешься.

Над городом встало солнце.

найдемся, после ночи,

Будем говорить молча,

Сгорим огнем одним,

Оставим дым, точно.

Что там под веками твоими,

Уже целый век меня интересует

Новым утром каждый раз по новой.

Откроешь вновь дикие глаза свои,

Дашь мне понять, что я дома.

А я разочарованным и чуть седым буду на связи.

Может даже ради тебя не погибну молодым.

Ты в центре лазишь, с*чка, я — за МКАДом.

Спишь где-то тут, я рядом.

И прошлый день пыль.

Проснешься, а я рядом,

Улыбнешься, моя хорошая.

Готов миллиарды лет вот так вот, полулежа,

Тебе шептать на ушко.

Ты таешь, даже когда я несу чушь какую-то.

Всю суету эту разбавить праздником,

Разбавить солнышком, и чтоб все ровно.

Однажды вспомнишь ты,

Украдкой сама себе ты улыбнешься.

Я буду ждать, что ты вернешься.

За тебя порву Голиафа в клочья,

Достану ожерелье звезд даже самой темной ночью.

Знаю, чего хочу я, точно.

Они скажут: «Озабоченный».

Чтоб убедиться, что все это не сон,

Извини, но мне надо тебя лицезреть воочию,

Мой сахара кусочек.

Давно с ума сошел я, между прочим.

Еще плюсом ко всему соскучился я очень.

Проснешься, а я рядом.

Улыбнешься, моя хорошая,

Мой сахара кусочек.

А я разочарованным и чуть седым буду на связи.

Может даже ради тебя не погибну молодым.

Ты в центре лазишь, с*чка, я — за МКАДом.

Спишь где-то тут, я рядом.

И прошлый день пыль.

Я плохой мальчик, я сильно испорчен.

И может плохо кончу, этот мир порочный.

Душа в оболочке.

На небе ни облачка.

Пусть будет дальше так, как ты захочешь.

Если сможешь меня найти среди углов квартир,

Треснувших льдин, дверей, в которые надо войти,

И слов, в которые надо верить или стереть из памяти,

Не сказав «прости».

Дискотечный дым.

Время крутит винил.

В тебе что-то есть, и этого нет в других.

Твое прикосновение — внутри эндорфин.

Не веришь мне, но хочешь, чтоб я тебя любил.

Я че-то затусил, веду себя как скотина.

Это жестокие игры.

Ты их хотела, милая.

Прости.

Эти ночи длинные, тополиный пух.

Обними меня.

А я тихо шепну на ухо: «Останься до утра».

Но тебе куда-то надо.

Ты очень важная на высоких каблуках, снова одна.

Discorook of stratensmog.

Zwarte gevangenschap van roddels of een stroom van gedachten over het eeuwige.

Waar gaat onze stoomboot met jou naartoe?

Ik zal niet naar je toe vliegen op een komeet,

Het is niet zo romantisch

Zoals de jouwe, degene die ... echter naar de hel ermee.

Zonsondergang, als een kat sluw, stil.

Stad, ongevoelig.

Zo twee gezichten met de komst van de duisternis

En buiten dit vuil ben jij.

Word wakker, lach.

De zon kwam op boven de stad.

we zullen vinden, na de nacht,

Laten we in stilte spreken

Laten we branden met één vuur

Laten we de rook achterwege laten, oké.

Wat zit er onder je oogleden

Al een eeuw ben ik geïnteresseerd

Elke ochtend een nieuwe ochtend.

Open je wilde ogen weer

Laat me weten dat ik thuis ben.

En ik zal teleurgesteld zijn en een beetje grijsharig contact hebben.

Misschien sterf ik zelfs voor jou niet jong.

Jij klimt in het centrum, teef, ik ben buiten de ringweg van Moskou.

Jij slaapt hier ergens, ik ben in de buurt.

En de laatste dag is stof.

Word wakker, en ik ben dichtbij,

Glimlach, mijn liefste.

Klaar voor miljarden jaren zoals deze, liggend,

Fluister in je oor.

Je smelt zelfs als ik onzin praat.

Om al dit gedoe te verdunnen met een vakantie,

Verdunnen met de zon, en zodat alles glad is.

Op een dag zul je het je herinneren

Je zult heimelijk naar jezelf glimlachen.

Ik zal wachten tot je terugkomt.

Ik zal Goliath voor je aan flarden scheuren,

Ik zal zelfs in de donkerste nacht een ketting van sterren krijgen.

Ik weet precies wat ik wil.

Ze zullen zeggen: "Bezorgd."

Om er zeker van te zijn dat dit allemaal geen droom is,

Het spijt me, maar ik moet je met mijn eigen ogen zien,

Mijn suikerklontje.

Ik ben trouwens al lang niet meer bij mekaar.

Nog een pluspunt voor alles, ik heb je heel erg gemist.

Word wakker, en ik ben in de buurt.

Glimlach, mijn liefste

Mijn suikerklontje.

En ik zal teleurgesteld zijn en een beetje grijsharig contact hebben.

Misschien sterf ik zelfs voor jou niet jong.

Jij klimt in het centrum, teef, ik ben buiten de ringweg van Moskou.

Jij slaapt hier ergens, ik ben in de buurt.

En de laatste dag is stof.

Ik ben een slechte jongen, ik ben zwaar verwend.

En misschien zal ik slecht eindigen, deze wereld is gemeen.

Ziel in een schelp.

De lucht is helder.

Laat het verder gaan zoals je wilt.

Als je me kunt vinden tussen de hoeken van de appartementen,

Gebarsten ijsschotsen, deuren om binnen te komen,

En woorden om in te geloven of uit het geheugen te wissen,

Zonder 'het spijt me' te zeggen.

Disco rook.

De tijd wordt vinyl.

Er is iets in jou, en het is niet in anderen.

Je aanraking is een endorfine van binnen.

Je gelooft me niet, maar je wilt dat ik van je hou.

Ik hang rond en gedraag me als een beest.

Dit zijn gewelddadige spelletjes.

Je wilde ze hebben, schat.

Sorry.

Deze nachten zijn lang, populierenpluis.

Geef me een knuffel.

En ik fluister zachtjes in mijn oor: "Blijf tot de ochtend."

Maar je moet ergens.

Je bent heel belangrijk op hoge hakken, weer alleen.