Зенит - SLIMUS, HASH TAG

Я на троне уселся и мусолю державу

Я с повадками Зевса, первый лидер анклава

Я для всех иноверцев приготовил булаву

Дикий, рубиновым сердцем, помазан безналом

Как бывает тут тошно, сука, если б ты знала

Не родятся святоши в этой вони вокзалов

Дети красной зимы в балаклавах Zilli

Чье-то время уходит, мое время — Zenith

Пламя русской весны зажигает кварталы

Снится крепостным, как горят дворцы феодалов

Дымят механизмы, вращаются спицы

Когда ты выходишь, тут кто-то снова садится

В резной колеснице по стране необъятной

Холод глыбой внутри, как за кругом полярным

Когда падаешь вниз, все конечно бессильны

Это музыка жизни, хотя я не Мессия

Даже в краю наползающей тьмы

Когда уйду в свой последний заплыв

Не жалея о шансах тех, что я упустил

Закину вам хитов из пропасти

Последний день Помпеи

После Зимней вишни я в добро не верю

Знаю, чем людей опять накормит телек

В след за воскресеньем черный понедельник

Вряд ли это все ебучий план Маккейна

Старые дома на фоне хромакея

Я давно забыл дорогу в храм, земеля

Не понятно, сколько им там нужно денег

Попросил бы об одном лишь

Не бросай в терновый куст, надев терновый венок

Дай попробовать жизнь на вкус и сделай воду вином

Я тут самый хитрый мангуст, им негде ставить клеймо

Закрываю открытый шлюз, судьба веретено

Я сам себе соперник

Удалюсь от дел как Николай Коперник

Защити нас всех там, слышишь, мистер Kremlin?

Хватит воду лить, ведь я обычный Гремлин

И мне не надо быть лучших всех

Виски, кола и прущий снег

Я хочу лишь оставить след

Мне не надо быть лучше всех

Мне не надо быть лучших всех

Виски, кола и прущий снег

Я хочу лишь оставить след

Мне не надо быть лучше всех

Ik zat op de troon en stelde macht uit

Ik ben met de gewoonten van Zeus, de eerste leider van de enclave

Ik heb een knots gemaakt voor alle heidenen

Wild, robijnrood hart, gezalfd met cashless

Hoe misselijkmakend is het hier, teef, als je het wist...

In deze stank van stations worden geen heiligen geboren

Rode winterkinderen in Zilli bivakmutsen

Iemands tijd dringt, mijn tijd is Zenith

De vlam van de Russische lente ontsteekt de kwartalen

De lijfeigenen dromen van hoe de paleizen van de feodale heren branden

Mechanismen roken, spaken draaien

Als je weggaat, gaat er weer iemand zitten

In een gebeeldhouwde strijdwagen door het uitgestrekte land

Koude bult binnen, zoals in de poolcirkel

Als je valt, staat iedereen natuurlijk machteloos

Dit is de muziek van het leven, hoewel ik niet de Messias ben

Zelfs aan de rand van de sluipende duisternis

Als ik vertrek voor mijn laatste duik

Geen spijt van de kansen die ik heb gemist

Ik zal je hits uit de afgrond gooien

De laatste dag van Pompei

Na de Winterkers geloof ik niet in het goede

Ik weet wat het tv-toestel de mensen weer zal voeden

Zwarte maandag na zondag

Het is niet allemaal McCains verdomde plan.

Oude huizen op een chromakey-achtergrond

Ik ben de weg naar de tempel, land, al lang vergeten

Het is niet duidelijk hoeveel geld ze daar nodig hebben

Ik zou maar om één ding vragen

Gooi niet in de doornstruik met een doornenkroon op

Laat het leven smaken en maak waterwijn

Ik ben de sluwste mangoest hier, ze kunnen nergens een merk neerzetten

Ik sluit de open poort, het lot is een spindel

Ik ben mijn eigen rivaal

Met pensioen gaan zoals Nicolaus Copernicus

Bescherm ons daarbuiten, hoort u, meneer het Kremlin?

Stop met water gieten, want ik ben een gewone Gremlin

En ik hoef niet de beste te zijn

Whisky, cola en sneeuw

Ik wil gewoon een teken achterlaten

Ik hoef niet de beste te zijn

Ik hoef niet de beste te zijn

Whisky, cola en sneeuw

Ik wil gewoon een teken achterlaten

Ik hoef niet de beste te zijn