Brzask - SKUBAS

Kiedyś opowiem Ci

Od zmierzchu aż po świt

Jak wędrowałem przez

Mokradła, mokradła

Czerwonooki stwór

Rzucił na mnie posępny cień

Drogę przysłonił i

Do światła, światła

Uspokoi mnie

Polarnego słońca brzask

Gdy padnę zmęczony na śnieg

I pędem w ponury las

Korytami martwych rzek

Biegnę daleko gdzieś

Od pragnień, pragnień

Przeszywa mnie na wskroś

Jastrzębia milczący wzrok

Więc uciekam w chwile gdy

Upadnę, upadnę

Uspokoi mnie

Polarnego słońca brzask

Gdy padnę zmęczony na śnieg

Kiedyś opowiem Ci

Od zmierzchu po blady świt

Że świat jest stworzony dla

Odważnych, odważnych

Drogę pokazał mi

Równowagi odwieczny stróż

Gdy oddaliłem się

Od prawdy, prawdy

Uspokoi mnie

Polarnego słońca brzask

Gdy padnę zmęczony na śnieg

Op een dag zal ik het je vertellen

Van zonsondergang tot zonsopgang

Terwijl ik er doorheen dwaalde

Wetlands, wetlands

schepsel met rode ogen

Hij wierp een norse schaduw op mij

De weg was versperd door en

Naar het licht, het licht

Het zal me kalmeren

De poolzon is schemerig

Als ik moe word van de sneeuw

En ik ren het sombere bos in

De beddingen van dode rivieren

Ik ren ergens ver weg

Van verlangens, verlangens

Het doorboort me recht door

De stille havik blik

Dus ik ren weg op de momenten dat

Ik zal vallen, ik zal vallen

Het zal me kalmeren

De poolzon is schemerig

Als ik moe word van de sneeuw

Op een dag zal ik het je vertellen

Van de schemering tot de bleke dageraad

Waar de wereld voor gemaakt is

Moedig, moedig

Hij wees me de weg

De eeuwige bewaker van evenwicht

Toen ik wegliep

Van de waarheid, de waarheid

Het zal me kalmeren

De poolzon is schemerig

Als ik moe word van de sneeuw