Rues des Bergères - Sinik

Souviens-toi de cette époque, l’amitié, la cour d'école

Abandonnés au fond d’une classe, se faire une place à coups d'épaules

Jeune et insouciant, agité, je l’ai niquée l'école du Parc

La conseillère déconseillait l'épreuve du Bac

Des photos de classe, mal habillés, des gueules de fous

Du maillot blanc et bleu marine, un peu serré, du club de foot

Souviens-toi quand les anciens se pavanaient au fond du bar

Quand y’avait Doum’s et Issaka, quand ça vannait au fond du car

J’ai gardé ça au fond du coeur, la nostalgie me téléporte

A vingt-sept ans, j’attends toujours que Domenech me téléphone

On était solidaires, pour le meilleur et pour le pire

S’imaginant le Stade de France au terrain vague de Tournemire

Ouais, j’en ai rêvé mais je ne sais pas marcher au pas

Moi qui rêvais de finir pro', et pourquoi pas, marquer au Parc?

D'être un joueur qu’on idolâtre, avoir une belle Audi TT

D'être un mélange en quelque sorte de Ginola et JPP

Bref, quand l’ascenseur sentait la pisse et le whisky

Quand j’arpentais la troisième cour avec le Big’s et le Wilfried

Des fois du treizième étage je contemplais la Lune

Les soirs où il neigeait, le sac poubelle faisait la luge

Aux Ulis le maire envoie les enfants pauvres en colo'

Quatre cents balles et tu partais pendant un mois en Pologne

Sous le poids des canicules, tous les jours à s’embrouiller

Mais c'était ça, ou bien les camps pour délinquants à Rambouillet

Rappelle-toi, on était jeunes, on a souffert, on en a bavé

On n’avait pas la haine d’avoir grandi au pied des pavés

Le temps nous avons bravé, je pense nous avons bien fait

Soudain j’ai écrit ça, pour que tu saches comment c’est gravé

Rappelle-toi, on était jeunes, on a souffert, on en a bavé

On n’avait pas la haine d’avoir grandi au pied des pavés

Le temps nous avons bravé, je pense nous avons bien fait

Soudain j’ai écrit ça, pour que tu saches comment c’est gravé

Souviens-toi de cette époque, il faisait chaud, c'était si drôle

Olive & Tom étaient au top de mes idoles

Toute ma vie j’ai dû comprendre que le chômage c’est la torture

Que quand t’es pauvre et en galère, ton Père Noël est une ordure

J’avais un père déménageur quand ma daronne était nourrice

J’avais les sapes les plus niquées, mais j’ai toujours été nourri

Frère, la fin du mois est dure mais personne ne le montre

Alors on vit en refusant l’aumône, en refaisant le monde

J’ai volé, mais c’est comme ça quand les parents te punissent peu

T’es dans les deux ou trois plus grands défourailleurs de Ulis 2

Car tout commence à la naissance, avant les flammes: les étincelles

Alors de onze à vingt-deux ans, j’ai tout niqué comme dans un self

Souviens-toi, c'était tout ça, les sourires, les rigolades

Et les souvenirs de quand Moussa ne tisait que des limonades

Souviens-toi de cette époque, des chevelures incontrôlables

Et cette chanson pourrait s’appeler «A tout jamais inconsolable»

Rappelle-toi, on était jeunes, on a souffert, on en a bavé

On n’avait pas la haine d’avoir grandi au pied des pavés

Le temps nous avons bravé, je pense nous avons bien fait

Soudain j’ai écrit ça, pour que tu saches comment c’est gravé

Rappelle-toi, on était jeunes, on a souffert, on en a bavé

On n’avait pas la haine d’avoir grandi au pied des pavés

Le temps nous avons bravé, je pense nous avons bien fait

Soudain j’ai écrit ça, pour que tu saches comment c’est gravé

Quand j'étais jeune, j'étais deuspi, petit j'étais une pile

Français ou maths, j'étais une bite, en cours je touchais pas une bille

J'étais jeune et j’ignorais que tout bascule en deux secondes

Quand les frangins qui sont partis étaient vivants et de ce monde

A cette époque, j'étais un môme, j’allais souvent sonner chez Wills

Mais de nos jours, les bons amis ne peuvent que s’envoyer des wizz

Souviens-toi du quarante-trois, de Kélissa et sa tétine

Du barbeuc, et des tournois inter-cités au synthétique

N’oublie pas qu’ici les jeunes ont tous vécu un homicide

Quand ça rappait à même la cave, là où les rats ont élu domicile

J'étais si loin de la barrette et du spliff allumé

La mode à cette époque c'était le grec et le riz parfumé

C'était y’a pas longtemps, mais tout ceci m’a l’air si loin

Le décor n’est plus le même, et forcément j’apprécie moins

C'était l'époque où les daronnes se chamaillaient de leurs fenêtres

Je parle d’un temps que les moins de vingt ans ne peuvent connaître

Rappelle-toi, on était jeunes, on a souffert, on en a bavé

On n’avait pas la haine d’avoir grandi au pied des pavés

Le temps nous avons bravé, je pense nous avons bien fait

Soudain j’ai écrit ça, pour que tu saches comment c’est gravé

Rappelle-toi, on était jeunes, on a souffert, on en a bavé

On n’avait pas la haine d’avoir grandi au pied des pavés

Le temps nous avons bravé, je pense nous avons bien fait

Soudain j’ai écrit ça, pour que tu saches comment c’est gravé

Rejoins la communauté RapGenius France !

Denk aan die dagen, vriendschap, schoolplein

Achter in de klas achtergelaten om met hun schouders een plekje voor zichzelf te maken

Jong en zorgeloos, rusteloos, ik neukte haar op school in het Park

De adviseur raadde de Bac-test af

Klassenfoto's, slecht gekleed, gekke gezichten

Witte en marineblauwe trui, een beetje strak, van de voetbalclub

Weet je nog dat de oudsten achter in de bar liepen

Toen er Doum's en Issaka waren, toen het aan het wannen was op de bodem van de bus

Ik heb het diep in mijn hart bewaard, nostalgie teleporteert me

Op mijn zevenentwintigste wacht ik nog steeds tot Domenech me belt

We stonden samen, ten goede en ten kwade

Stel je het Stade de France voor op het braakliggende terrein van Tournemire

Ja, ik heb ervan gedroomd, maar ik kan het niet bijhouden

Ik die ervan droomde prof te worden, en waarom niet, scoren in het Park?

Om een ​​speler te zijn die je aanbidt, om een ​​mooie Audi TT te hebben

Om een ​​soort mengsel te zijn van Ginola en JPP

Hoe dan ook, toen de lift naar pis en whisky rook

Toen ik de derde werf liep met de Big's en de Wilfried

Soms staarde ik vanaf de dertiende verdieping naar de maan

Op besneeuwde nachten was de vuilniszak aan het sleeën

In Les Ulis stuurt de burgemeester de arme kinderen naar het kamp

Vierhonderd dollar en je ging voor een maand naar Polen

Onder het gewicht van de hittegolven, elke dag in de war raken

Maar dat was het, of de delinquentenkampen in Rambouillet

Onthoud, we waren jong, we leden, we worstelden

We hadden geen hekel aan opgroeien op de kasseien

De tijd die we trotseerden, ik denk dat we het goed hebben gedaan

Opeens schreef ik dit, dus je weet hoe het gegraveerd is

Onthoud, we waren jong, we leden, we worstelden

We hadden geen hekel aan opgroeien op de kasseien

De tijd die we trotseerden, ik denk dat we het goed hebben gedaan

Opeens schreef ik dit, dus je weet hoe het gegraveerd is

Weet je nog die keer, het was heet, het was zo grappig

Olive & Tom waren mijn topidolen

Mijn hele leven heb ik moeten begrijpen dat werkloosheid een marteling is

Dat als je arm bent en het moeilijk hebt, je kerstman een rommel is

Ik had een bewegende vader toen mijn daronne een oppas was

Ik had de meest fucked kleren, maar ik was altijd gevoed

Broeder, het einde van de maand is moeilijk, maar niemand laat het zien

Dus we leven terwijl we aalmoezen weigeren, de wereld opnieuw maken

Ik heb gestolen, maar zo is het als ouders je weinig straffen

Je zit in de twee of drie grootste defourailleurs van Ulis 2

Want het begint allemaal bij de geboorte, voor de vlammen: de vonken

Dus van elf tot tweeëntwintig heb ik het allemaal verkloot als een zelf

Onthoud, het was dat alles, de glimlach, de lach

En de herinneringen aan toen Moussa alleen limonades maakte

Onthoud die dagen, haar uit de hand

En dit nummer zou "Forever inconsolable" kunnen heten

Onthoud, we waren jong, we leden, we worstelden

We hadden geen hekel aan opgroeien op de kasseien

De tijd die we trotseerden, ik denk dat we het goed hebben gedaan

Opeens schreef ik dit, dus je weet hoe het gegraveerd is

Onthoud, we waren jong, we leden, we worstelden

We hadden geen hekel aan opgroeien op de kasseien

De tijd die we trotseerden, ik denk dat we het goed hebben gedaan

Opeens schreef ik dit, dus je weet hoe het gegraveerd is

Toen ik jong was, was ik deuspi, klein was ik een stapel

Frans of wiskunde, ik was een lul, in de klas raakte ik geen knikker aan

Ik was jong en wist niet dat alles in twee seconden veranderde

Toen de broers die weggingen nog leefden en van deze wereld waren

Toen ik een kind was, ging ik vaak naar de deurbel van Wills

Maar tegenwoordig kunnen goede vrienden alleen wizzes sturen

Denk aan drieënveertig, Kélissa en haar fopspeen

Van barbecue en intercity-toernooien tot synthetisch

Vergeet niet dat de kinderen hier allemaal een moord hebben meegemaakt

Toen het aan het rappen was in de kelder waar de ratten hun thuis maakten

Ik was zo ver van de haarspeld en de verlichte spliff

De mode in die tijd was Grieks en geurige rijst

Het is nog niet zo lang geleden, maar dit lijkt allemaal zo ver weg

Het decor is niet meer hetzelfde, en onvermijdelijk waardeer ik het minder

Het was de tijd dat de daronnes uit hun ramen kibbelden

Ik heb het over een tijd die onder de twintig niet kan kennen

Onthoud, we waren jong, we leden, we worstelden

We hadden geen hekel aan opgroeien op de kasseien

De tijd die we trotseerden, ik denk dat we het goed hebben gedaan

Opeens schreef ik dit, dus je weet hoe het gegraveerd is

Onthoud, we waren jong, we leden, we worstelden

We hadden geen hekel aan opgroeien op de kasseien

De tijd die we trotseerden, ik denk dat we het goed hebben gedaan

Opeens schreef ik dit, dus je weet hoe het gegraveerd is

Word lid van de RapGenius France-community!