Artiste triste - Sinik

Pour pas finir en cendres, je mets tout en sang pour pas que les mecs entendent

Que même enfant on a tant de haine qu’on pourrait en vendre

Paroles stressantes, et à 16 ans les balles sont incessantes

Les mères se sentent impuissantes quand les fils versent le sang

Prudent à mort, on se méfie même de ceux qui paraissent cool

Je sens pas les coups, quoi de plus banal quand on s’en bat les couilles

Avoue que c’est dur de s’en taper quand le Tout-Puissant t’appelle

C’est sans appel, mon crew s’enterre avec ou sans sa pelle

Peu répressif, on tire de près comme un type dépressif

Et mes récits sont tellement sales qu’ils ont besoin de lessive

La vie nous offre, de quoi charger même le plus gros des coffres

La guerre des bandes, les keufs en parlent comme de la guerre du Golfe

Donnes-leur à boire, et tu verras mes re-frès songent à quoi

J’ai tellement de rage, que quand je te parle t’as l’impression que j’aboie

Tellement de défauts, qu’on ne sait même plus ce que veut dire qualité

Moralité, mon style augmente la criminalité !!

Puisque le monde nous rejette, les miens rejettent le monde

C’est aussi simple aussi dingue et aussi sombre

Je raconte !

Nos putes de vie telles qu’on les voit nous-même

Et je pense, que seuls la haine et la mort nous aiment

J’ai, l’impression de mourir en silence

Quand les balles dansent, et quand je visite Paris en ambulance

Personne, ne serait ici si on changeait les rôles

Artiste triste !

Avec un rap qui fait pleurer les halls !

Je voulais trouver l’amour, j’y ai pensé mais j’aurais peur de le perdre

Et là où je traîne, y’a peu de répit puisqu’on a peu de repère

Livrer à soi, le monde s’en bat les couilles que je rentre plus

Et entre durs, dans tous les centre-villes on s’entretue

Artiste triste !

Et mon équipe apprend toujours en crise

C’est nuit et jour, matin et soir l’espoir est sous emprise

Anti-couronne, j‘ai fait mon trou pour écorcher les rois

Torcher les droits, hocher la tête et égorger les lois

Et l’air de rien, j’ai l’air d’un fou depuis que le doute me veut

Chez moi c’est simple, soit t’aimes le foot ou soit t’aimes foutre le feu

C’est, Los Monzas 91 Essonne !

Les Ulis Bergère jungle là où mon son résonne !

Ma rage me ronge, lyrics haineux envers les uns les autres

J’ai faim et soif et ce sera dur de finir sain et sauf

C’est réciproque, mes récits pleurent lorsque la té-ci pleure

Et seul à bord, on fait ce qu’on peut mais on sera pas skipper

Parano grave, me tend pas le joint si tes potes ont la galle

En mal, de balles, sur la dalle, si tes potes ont la dalle

On verra qui finira debout lorsque ça tapera

J’admets c’est crade mais les gos se bradent quand t’as le bras

Puisque le monde nous rejette, les miens rejettent le monde

C’est aussi simple aussi dingue et aussi sombre

Je raconte !

Nos putes de vie telles qu’on les voit nous-même

Et je pense, que seuls la haine et la mort nous aiment

J’ai, l’impression de mourir en silence

Quand les balles dansent, et quand je visite Paris en ambulance

Personne, ne serait ici si on changeait les rôles

Artiste triste !

Avec un rap qui fait pleurer les halls !

Om niet in de as te eindigen, heb ik alles in bloed gedaan zodat de jongens het niet horen

Dat we zelfs als kind zoveel haat hebben dat we het zouden kunnen verkopen

Stressvolle teksten, en bij 16 zijn de kogels onophoudelijk

Moeders voelen zich hulpeloos als zonen bloed vergieten

Voorzichtig tot de dood, zelfs achterdochtig tegenover degenen die cool lijken

Ik voel de klappen niet, wat is er meer banaal als het ons niets kan schelen

Geef toe dat het moeilijk is om een ​​fuck te geven als de Almachtige je roept

Het is definitief, mijn bemanning begraaft zichzelf met of zonder schop

Niet erg repressief, we schieten dichtbij als een depressief type

En mijn verhalen zijn zo vies dat ze gewassen moeten worden

Het leven geeft ons genoeg om zelfs de grootste koffers te laden

Bendeoorlog, de politie praat erover als de Golfoorlog

Geef ze wat te drinken en je zult zien wat mijn broers denken

Ik ben zo boos, als ik tegen je praat, heb je het gevoel dat ik aan het blaffen ben

Zoveel gebreken, we weten niet eens meer wat kwaliteit betekent

Moraal, mijn stijl verhoogt de misdaad!!

Aangezien de wereld ons verwerpt, verwerpen de mijne de wereld

Het is zo simpel, zo gek en zo donker

Ik vertel !

Het leven van onze teven zoals we het zelf zien

En ik denk dat alleen haat en dood van ons houden

Ik heb het gevoel alsof ik in stilte sterf

Wanneer de ballen dansen, en wanneer ik Parijs bezoek in een ambulance

Niemand zou hier zijn als we van rol zouden wisselen

Trieste artiest!

Met een rap die de zaal doet huilen!

Ik wilde liefde vinden, ik heb erover nagedacht, maar ik zou bang zijn om het te verliezen

En waar ik rondhang, is er weinig rust omdat we een klein herkenningspunt hebben

Lever aan jezelf, het kan de wereld niets schelen dat ik niet meer pas

En onder de stoere mannen vermoorden we elkaar in alle stadscentra

Trieste artiest!

En mijn team leert altijd in een crisis

Het is dag en nacht, ochtend en avond hoop is in de ban

Anti-kroon, ik heb mijn gat gemaakt om de koningen te villen

Fakkel de rechten, schud het hoofd en snijd de keel door van de wetten

En zie eruit als niets, ik zie eruit als een dwaas sinds twijfel me wilde hebben

Bij mij is het simpel, of je houdt van voetbal of je houdt ervan om in brand te steken

Het is, Los Monzas 91 Essonne!

Les Ulis Bergère jungle waar mijn geluid resoneert!

Mijn woede vreet aan me, hatelijke teksten voor elkaar

Ik heb honger en dorst en het zal moeilijk zijn om veilig te eindigen

Het is wederzijds, mijn verhalen huilen als het T-stuk huilt

En alleen aan boord, we doen wat we kunnen, maar we zullen geen schipper zijn

Ernstige paranoïde, geef me de joint niet als je vrienden gal hebben

Slecht, kogels, op de plaat, als je homies de plaat hebben

We zullen zien wie er blijft staan ​​als het toeslaat

Ik geef toe dat het vies is, maar de kinderen zijn verkocht als je de arm hebt

Aangezien de wereld ons verwerpt, verwerpen de mijne de wereld

Het is zo simpel, zo gek en zo donker

Ik vertel !

Het leven van onze teven zoals we het zelf zien

En ik denk dat alleen haat en dood van ons houden

Ik heb het gevoel alsof ik in stilte sterf

Wanneer de ballen dansen, en wanneer ik Parijs bezoek in een ambulance

Niemand zou hier zijn als we van rol zouden wisselen

Trieste artiest!

Met een rap die de zaal doet huilen!