Madness - Silverstein, Princess Nokia

I think we’ve been here before

We do it to ourselves

In the eye of the storm

But it feels like hell

Ignoring the signs

We just keep doing the same damn thing, yeah!

Over and over, we’re at it again

I can’t tell if this is the start or the end

Over and over, we’re at it again

Now I’m talking back to the voice in my head, like

You, you, you know

It’s too fast, too close

This isn’t love, this is madness

You, you, you know

Too far gone, so it goes

This isn’t love, this is madness

How many times is enough?

Where do I draw the line?

'Cause when it feels like trust

It gets me every time

Deep down I know better

But I just keep letting you twist the knife, yeah

Over and over, we’re at it again

I can’t tell if it’s the start or the end

Over and over, we’re at it again

Now I’m talking back to the voice in my head, like

You, you, you know

It’s too fast, too close

This isn’t love, this is madness

You, you, you know

Too far gone, so it goes

This isn’t love, this is madness

I took my heart back, and no you can’t have it

This isn’t love, it’s straight out of madness

Doing drugs, our love was a habit

Your drug is good, but I am an addict

I get it, I’m a romantic ambulance chaser

Fuck pen, let’s write in eraser

And when it’s all done I’ll be alright

I thought «last time» was the last time

Enough enough, it’s time to wreck havoc

I’m growing cold, I’m caught in your madness

Soon enough, you’ll only end tragic

I hear your voice, the comfort in sadness

Over and over, we’re at it again

I can’t tell if this is the start or the end

Over and over, we’re at it again

I’m talking back to the voice in my head, like

You, you, you know

It’s too fast, too close

This isn’t love, this is madness

You, you, you know

Too far gone, so it goes

This isn’t love, this is madness

(It's madness)

You, you, you know

This isn’t love, this is madness

Ik denk dat we hier eerder zijn geweest

We doen het onszelf aan

In het oog van de storm

Maar het voelt als een hel

De tekens negeren

We blijven gewoon hetzelfde doen, ja!

Keer op keer zijn we weer bezig

Ik weet niet of dit het begin of het einde is

Keer op keer zijn we weer bezig

Nu praat ik terug naar de stem in mijn hoofd, zoals

Jij, jij, weet je?

Het is te snel, te dichtbij

Dit is geen liefde, dit is waanzin

Jij, jij, weet je?

Te ver weg, dus het gaat

Dit is geen liefde, dit is waanzin

Hoe vaak is genoeg?

Waar trek ik de grens?

Want als het voelt als vertrouwen

Het grijpt me elke keer weer

Diep van binnen weet ik wel beter

Maar ik blijf je het mes laten draaien, yeah

Keer op keer zijn we weer bezig

Ik weet niet of het het begin of het einde is

Keer op keer zijn we weer bezig

Nu praat ik terug naar de stem in mijn hoofd, zoals

Jij, jij, weet je?

Het is te snel, te dichtbij

Dit is geen liefde, dit is waanzin

Jij, jij, weet je?

Te ver weg, dus het gaat

Dit is geen liefde, dit is waanzin

Ik nam mijn hart terug, en nee, je kunt het niet hebben

Dit is geen liefde, het is regelrecht uit waanzin

Drugs gebruiken, onze liefde was een gewoonte

Uw drug is goed, maar ik ben een verslaafde

Ik snap het, ik ben een romantische ambulancejager

Fuck pen, laten we schrijven met gum

En als het allemaal klaar is, komt het goed met me

Ik dacht dat «laatste keer» de laatste keer was

Genoeg genoeg, het is tijd om ravage aan te richten

Ik krijg het koud, ik zit gevangen in je waanzin

Snel genoeg, eindig je alleen maar tragisch

Ik hoor je stem, de troost in verdriet

Keer op keer zijn we weer bezig

Ik weet niet of dit het begin of het einde is

Keer op keer zijn we weer bezig

Ik praat terug naar de stem in mijn hoofd, zoals

Jij, jij, weet je?

Het is te snel, te dichtbij

Dit is geen liefde, dit is waanzin

Jij, jij, weet je?

Te ver weg, dus het gaat

Dit is geen liefde, dit is waanzin

(Het is waanzin)

Jij, jij, weet je?

Dit is geen liefde, dit is waanzin