Medication - Silverstein

We’ll keep calm and carry on,

With good intentions.

They’ll prescribe the rights and wrongs,

Until we’re perfect.

So maybe one day we’ll be safe,

In control and full of grace,

Never making a mistake.

So flawless.

Cut us deeper to the core,

We won’t feel a thing.

Imperfections weighing more,

Repressing difference.

I wish this wasn’t all so hard,

To be yourself and not on guard.

To stop the racing in your heart.

We’ll fight it.

Put me under,

Now I’m powerless.

I’ll take it all,

I’ll Take it all,

I’ll take it.

I can’t breathe without you.

You won’t trust me,

I won’t trust you too.

Bring me back and,

Bring me back and,

Bring it,

Medicate me.

Hide me deeper in my shed,

Until I’m all alone.

I’m hearing voices in this sound,

Hallucinating.

I could have sworn I heard it too,

A sudden, beautiful adieu.

It’s telling me what I should do,

I follow.

Put me under,

Now I’m powerless.

I’ll take it all,

I’ll take it all,

I’ll take it.

I can’t breathe without you.

You won’t trust me,

I won’t trust you too.

Bring me back and,

Bring me back and,

Bring it,

Medicate me now.

As I’m turning into dis-reflection,

You can’t slow me.

My body and my mind,

My emotions and my pride.

The simplest things became the hardest part now,

The easiest parts have taken all my dreams.

I’m afraid,

I’ll never be okay.

I’m afraid,

I’m scared I can’t be happy.

I’m afraid,

This silence you feel is not a way to be sincere, (I'm afraid)

And it’s a way to cope,

A way to heal, (I'm scared I can’t be happy)

But not for me when I can’t feel.

(I'm afraid)

The subtleties that make me want to, (I'll never be okay)

Be alive and not a statue, (I'm afraid)

Breathe the air,

Be me to talk to.

(I'm scared I can’t be happy)

I’m afraid.

(I'll never be the same)

We zullen kalm blijven en doorgaan,

Met goede bedoelingen.

Ze zullen de rechten en fouten voorschrijven,

Tot we perfect zijn.

Dus misschien zijn we op een dag veilig,

In controle en vol genade,

Nooit een fout maken.

Zo vlekkeloos.

Snijd ons dieper tot in de kern,

We voelen niets.

Onvolkomenheden die zwaarder wegen,

Onderdrukkend verschil.

Ik wou dat dit niet allemaal zo moeilijk was,

Om jezelf te zijn en niet op je hoede.

Om het racen in je hart te stoppen.

We zullen het aanvechten.

Zet me onder,

Nu ben ik machteloos.

Ik neem het allemaal,

Ik neem het allemaal,

Ik neem het.

Ik kan niet ademen zonder jou.

Je zult me ​​niet vertrouwen,

Ik vertrouw jou ook niet.

Breng me terug en,

Breng me terug en,

Breng het,

Genees mij.

Verberg me dieper in mijn schuur,

Tot ik helemaal alleen ben.

Ik hoor stemmen in dit geluid,

Hallucinerend.

Ik zou zweren dat ik het ook hoorde,

Een plotseling, mooi adieu.

Het vertelt me ​​wat ik moet doen,

Ik volg.

Zet me onder,

Nu ben ik machteloos.

Ik neem het allemaal,

Ik neem het allemaal,

Ik neem het.

Ik kan niet ademen zonder jou.

Je zult me ​​niet vertrouwen,

Ik vertrouw jou ook niet.

Breng me terug en,

Breng me terug en,

Breng het,

Geef me nu medicijnen.

Terwijl ik in dis-reflectie verander,

Je kunt me niet vertragen.

Mijn lichaam en mijn geest,

Mijn emoties en mijn trots.

De eenvoudigste dingen werden nu het moeilijkste,

De gemakkelijkste delen hebben al mijn dromen overgenomen.

Ik ben bang,

Het komt nooit goed met me.

Ik ben bang,

Ik ben bang dat ik niet gelukkig kan zijn.

Ik ben bang,

Deze stilte die je voelt is geen manier om oprecht te zijn (ben ik bang)

En het is een manier om ermee om te gaan,

Een manier om te genezen (ik ben bang dat ik niet gelukkig kan zijn)

Maar niet voor mij als ik niet kan voelen.

(Ik ben bang)

De subtiliteiten waardoor ik het wil (het komt nooit goed)

Wees levend en geen standbeeld, (ben ik bang)

Adem de lucht in,

Wees mij om mee te praten.

(Ik ben bang dat ik niet gelukkig kan zijn)

Ik ben bang.

(Ik zal nooit meer dezelfde zijn)