In Silent Seas We Drown - Silverstein

I’m running just like the wind, a moving current

Feel it pushing faster, it’s pushing faster

I’m hiding you like a sin, a lonely liar

See you taking after, you’re taking after

We have come so far against these odds

Been on my back for way too long

But now I realize it’s not my problem

There’s countless ways I won’t try to solve them

I’m caving in like a mine, I’m under pressure

Feel it taking over, it’s taking over

I’m living life like a lie, I’m losing judgment

Shoulders growing colder, I’m growing colder

I have broken down so many walls

I never thought I’d have to climb them now

It used to be so fun, I used to dream in light

But now I work in dark I feel so worn and trite

I’m telling all my friends I love the highs and lows

But the truth is that I’d rather stay home alone

I’m making sure there’s a path to make it harder for me And make it harder to quit, make it impossible.

You won’t believe what I’m capable of Buried bodies, this labor of my love.

I silenced everyone

I silenced everyone

I silenced all my critics

Silenced them all except myself

I silenced everyone

Silence them all except myself

I silenced everyone

Silenced them all except myself

I silenced everyone

Silence them all by myself, myself

Because I’ve come this far, I won’t back down

I struck a chord, inside myself and found

that there’s no one else who can solve my problems

I can’t admit to you that I regret them.

And when I’m heading home, I wonder where to go

'cause I’m honestly afraid I might die alone

I’m making sure there’s a path to make it harder for me You won’t believe what I’m capable of.

Ik ren net als de wind, een bewegende stroom

Voel hoe het sneller duwt, het duwt sneller

Ik verberg je als een zonde, een eenzame leugenaar

Zie je na, je neemt na

We zijn zo ver gekomen tegen deze verwachtingen in

Veel te lang op mijn rug gelegen

Maar nu realiseer ik me dat het niet mijn probleem is

Er zijn talloze manieren waarop ik ze niet zal proberen op te lossen

Ik stort in als een mijn, ik sta onder druk

Voel dat het het overneemt, het neemt het over

Ik leef het leven als een leugen, ik verlies mijn oordeel

Schouders worden kouder, ik word kouder

Ik heb zoveel muren afgebroken

Ik had nooit gedacht dat ik ze nu zou moeten beklimmen

Vroeger was het zo leuk, ik droomde in het licht

Maar nu ik in het donker werk, voel ik me zo versleten en afgezaagd

Ik vertel al mijn vrienden dat ik dol ben op hoogte- en dieptepunten

Maar de waarheid is dat ik liever alleen thuis blijf

Ik zorg ervoor dat er een pad is om het moeilijker voor mij te maken En het moeilijker te maken om te stoppen, het onmogelijk te maken.

Je zult niet geloven waartoe ik in staat ben Begraven lichamen, dit werk van mijn liefde.

Ik heb iedereen het zwijgen opgelegd

Ik heb iedereen het zwijgen opgelegd

Ik heb al mijn critici het zwijgen opgelegd

Heb ze allemaal het zwijgen opgelegd, behalve ikzelf

Ik heb iedereen het zwijgen opgelegd

Zet ze allemaal stil behalve ikzelf

Ik heb iedereen het zwijgen opgelegd

Heb ze allemaal het zwijgen opgelegd, behalve ikzelf

Ik heb iedereen het zwijgen opgelegd

Zet ze allemaal het zwijgen op, ikzelf

Omdat ik zo ver ben gekomen, zal ik niet terugdeinzen

Ik raakte een snaar in mezelf en vond

dat er niemand anders is die mijn problemen kan oplossen

Ik kan niet toegeven dat ik er spijt van heb.

En als ik naar huis ga, vraag ik me af waar ik heen moet

want ik ben echt bang dat ik alleen zou sterven

Ik zorg ervoor dat er een manier is om het moeilijker voor me te maken. Je zult niet geloven waartoe ik in staat ben.