Buried At Sea - Silverstein

All together we’re taking pictures.

These eyes, this smile,

A look put on a thousand times.

This town of lies,

It only makes sense we’re both here.

A perfect match (a perfect match),

A symbiotic relationship.

No lines in this sand,

I want to stay here until the end.

Then you said, living here’s a death sentence.

In my head, I wished you only knew

What you had.

I’ll take advantage of the situation, as long as I can.

Won’t rely on aspirations to bring out the best of me.

(The best of me.)

Have another of our conversations, no one’s listening.

We confine our confrontation by just burying the rest of it at sea.

This place, 4 walls,

No paintings hung, no love at all.

No space, no soul,

No one could ever call it home.

So bring me back (just bring me back),

Where southern pride takes over grace.

Black lungs, white beach,

Emerald coast will set me free.

When I said, I don’t want to leave again.

In your head, you wished that it was true

And I was home.

I’ll take advantage of the situation, as long as I can.

Won’t rely on aspirations to bring out the best of me.

(The best of me.)

Have another of our conversations, no one’s listening.

We confine our confrontation by just burying the rest of it at sea.

(The rest of it at sea.)

The darkest beach I’ve seen.

I can’t remember what you look like.

All I know is distraction.

All I feel is the breeze.

This is all I need.

Then you said, living here’s a death sentence.

In my head, I wished you only knew (wished you only knew)

What you had.

I’ll take advantage of the situation, as long as I can.

Won’t rely on aspirations to bring out the best of me.

(The best of me.)

Have another of our conversations, no one’s listening.

We confine our confrontation by just burying the rest of it at sea.

(The rest of it at sea.)

Met z'n allen maken we foto's.

Deze ogen, deze glimlach,

Duizend keer een look.

Deze stad van leugens,

Het is alleen maar logisch dat we hier allebei zijn.

Een perfecte match (een perfecte match),

Een symbiotische relatie.

Geen lijnen in dit zand,

Ik wil hier blijven tot het einde.

Toen zei je: hier wonen is een doodvonnis.

In mijn hoofd zou ik willen dat je het maar wist

Wat je had.

Ik zal profiteren van de situatie, zolang ik kan.

Vertrouw niet op aspiraties om het beste in mij naar boven te halen.

(Het beste van mezelf.)

Voer nog een van onze gesprekken, niemand luistert.

We beperken onze confrontatie door de rest gewoon op zee te begraven.

Deze plek, 4 muren,

Er hingen geen schilderijen, helemaal geen liefde.

Geen ruimte, geen ziel,

Niemand zou het ooit thuis kunnen noemen.

Dus breng me terug (breng me gewoon terug),

Waar zuidelijke trots de genade overneemt.

Zwarte longen, wit strand,

Smaragdkust zal me bevrijden.

Toen ik zei, ik wil niet meer weggaan.

In je hoofd zou je willen dat het waar was

En ik was thuis.

Ik zal profiteren van de situatie, zolang ik kan.

Vertrouw niet op aspiraties om het beste in mij naar boven te halen.

(Het beste van mezelf.)

Voer nog een van onze gesprekken, niemand luistert.

We beperken onze confrontatie door de rest gewoon op zee te begraven.

(De rest op zee.)

Het donkerste strand dat ik heb gezien.

Ik kan me niet herinneren hoe je eruit ziet.

Het enige wat ik weet is afleiding.

Het enige wat ik voel is de wind.

Dit is alles wat ik nodig heb.

Toen zei je: hier wonen is een doodvonnis.

In mijn hoofd wou ik dat je het maar wist (ik wou dat je het alleen wist)

Wat je had.

Ik zal profiteren van de situatie, zolang ik kan.

Vertrouw niet op aspiraties om het beste in mij naar boven te halen.

(Het beste van mezelf.)

Voer nog een van onze gesprekken, niemand luistert.

We beperken onze confrontatie door de rest gewoon op zee te begraven.

(De rest op zee.)