Le sud - Shurik'n, Akhenaton

On dirait le sud, this is my house

On dirait le sud, this is my house

Marseille, on dirait le sud, this is my house

And if you don’t know, now you know !

D’entrée tu sens l’ambiance, tu captes l’atmosphère

Tranquille mais tendu, c’est comme ça faut si faire

Ça s’entend dans le flow, ça joue sur nos caractères

On râle, on vocifère, et nos plumes deviennent des cimeterres

Ici le soleil cotoie la lune dans le coeur et les têtes

Ça remplit pas le ventre, on fait la sieste pas la diète

Et quand les neurones grillent les pieds au bord de l’abîme

On file droit chez les psys, y a plein de rimes anti-déprime

Y a tellement d’emcee que l’encre se vend dans les murs

Y a tellement de mots et de phrases et autant de ratures

Un océan de feuilles froisées pour masquer le bitume

Rafale de vagues déchaînées (Un XXX qui tue)

Tout le monde le sait ici, demain c’est encore plus loin

Même le présent recule fondant sous la canicule

Pourtant le moral est là, on sourit, on tend la main

Hé jamais naif quand il le faut, on sait cracher venin

L'église verte et y jamais degun qui râte la messe

On navigue entre joints intenses et immense détresse

La vie ici on joue avec, tout comme les matadors

On zigzag avec elle tant bien que mal mais on s’en sort

On dirait le Sud, là où le son c’est sacré

Là où on dit que ca craint, là où notre époque est entrée

On dirait le Sud, là où le son c’est sacré

Là où on dit que ca craint, là où notre époque est entrée

Marseille ouais

On nous demande souvent ce qui fait qu’on est pareil

Et je sais pas, peut être la mentale de Marseille

Peut-être parce qu’on est frais quand on sort de la douche en claquette

Qu’on rappe avec un brin d’herbe dans la bouche

Ici les tires sont poussiéreuses et cabossées

Faut pas croire tout les ragots, on bosse pas moins

Tant bien même tu le sais, la serviette est pas loin

On a plein de défauts, on dit en privé

Mais on hait voir les autres en parler

Les filles claquent les chewings-gums dans les bouches

Assises au bord de l’eau

Elles cachent un sacré caractère sous leurs cheveux corbeau

Tu sais où tu es de suite si elles tisent

«Oh samedi midi, on dine avec les petits à la Valenntine»

On vit CarpeDiem, sans se fâcher à fond dans le Système D

Branché au Black Marché, Révolution Urbaine en golf de location

Le son à fond en RPZ pour l’occasion

Mino va comprendre, ici on se mange le foie

Mais une fois à l’exter on se sert les coudes à chaque fois

Lijkt op het zuiden, dit is mijn huis

Lijkt op het zuiden, dit is mijn huis

Marseille, het lijkt op het zuiden, dit is mijn huis

En als je het niet weet, dan weet je het nu!

Vanaf het begin voel je de sfeer, je pikt de sfeer op

Rustig maar gespannen, zo hoort het

Je kunt het horen in de stroom, het speelt op onze karakters

We kreunen, we schreeuwen, en onze veren worden kromzwaarden

Hier ontmoet de zon de maan in het hart en de hoofden

Het vult de buik niet, we doen een dutje, niet het dieet

En wanneer de neuronen hun voeten verbranden aan de rand van de afgrond

We gaan rechtstreeks naar de psychiaters, er zijn genoeg anti-depressie-rijmpjes

Er is zoveel emcee dat de inkt in de muren verkoopt

Er zijn zoveel woorden en zinnen en zo veel uitwissingen

Een oceaan van verfrommelde bladeren om het asfalt te verbergen

Vlaag van woedende golven (A Killing XXX)

Iedereen weet het hier, morgen is nog verder

Zelfs het heden verdwijnt smeltend onder de hittegolf

Maar het moreel is er, we glimlachen, we reiken uit

Hé, nooit naïef als het moet, we weten hoe we gif moeten spuwen

De groene kerk en nooit degunnen die de mis mist

We navigeren tussen intense gewrichten en immense nood

Het leven hier spelen we mee, net als de matadors

We zigzaggen op de een of andere manier met haar, maar we redden ons wel

Lijkt op het zuiden, waar het geluid heilig is

Waar ze zeggen dat het klote is, waar onze tijd is binnengekomen

Lijkt op het zuiden, waar het geluid heilig is

Waar ze zeggen dat het klote is, waar onze tijd is binnengekomen

Marseille ja

We krijgen vaak de vraag wat ons hetzelfde maakt

En ik weet het niet, misschien de mentaliteit van Marseille

Misschien omdat we fris zijn als we uit de douche glippen

Dat we rappen met een grasspriet in de mond

Hier zijn de banden stoffig en gedeukt

Geloof alle roddels niet, we werken niet minder

Nou, zelfs jij weet het, de handdoek is niet ver weg

We hebben veel gebreken, zeggen we privé

Maar we haten het om anderen erover te zien praten

Meisjes smakken kauwgom in mond

Zitplaatsen aan het water

Ze verbergen veel karakter onder hun ravenhaar

Je weet meteen waar je bent als ze weven

"Oh zaterdagmiddag, we eten met de kleintjes op Valentijnsdag"

We leven CarpeDiem, zonder echt boos te worden in System D

Aangesloten op de zwarte markt, Urban Revolution in verhuurgolf

Vol geluid in RPZ voor de gelegenheid

Mino zal het begrijpen, hier eten we de lever

Maar eenmaal buiten blijven we elke keer bij elkaar