The Pig - Showbread

I know the way inside my heart

But nothing seems to get that far

I’ve spent my life down on my back

It falls asleep, it pops and cracks

And when the sun comes up again

My body dries and shrivels

Then some nice man is over me

So I throw up and giggle

There was a time when I was blank and see-through

But never white as snow

Just made of rippled glass

I thought that it was sealed, but now i know

In goes a tiny seed that splits open with rotten spice and sage

And then the numbness is consuming me

Just like a sweeping plague

My soul is cheap, lay on top of me

My soul is cheap, lay on top of me

My soul is cheap, lay on top of me

My soul is cheap, lay on top of me

My soul is cheap, lay on top of me

My soul is cheap, lay on top of me

I peel myself up off the floor

Say «I can’t do this anymore»

But then my soul has run away

So I lay down another day

Ik weet de weg in mijn hart

Maar niets lijkt zo ver te komen

Ik heb mijn leven op mijn rug doorgebracht

Het valt in slaap, het knalt en kraakt

En als de zon weer opkomt

Mijn lichaam droogt en verschrompelt

Dan is er een aardige man over me heen

Dus ik geef over en giechel

Er was een tijd dat ik blanco en doorzichtig was

Maar nooit zo wit als sneeuw

Gewoon gemaakt van gegolfd glas

Ik dacht dat het verzegeld was, maar nu weet ik het

Er gaat een klein zaadje in dat openbarst met rotte kruiden en salie

En dan vreet de gevoelloosheid me op

Net als een grote plaag

Mijn ziel is goedkoop, lig op mij

Mijn ziel is goedkoop, lig op mij

Mijn ziel is goedkoop, lig op mij

Mijn ziel is goedkoop, lig op mij

Mijn ziel is goedkoop, lig op mij

Mijn ziel is goedkoop, lig op mij

Ik pel mezelf van de vloer

Zeg 'Ik kan dit niet meer'

Maar toen is mijn ziel weggelopen

Dus ik ga nog een dag liggen