Z hałasu i chaosu - Shellerini, The Returners, Słoń

Ulepiony z hałasu i chaosu

Ulepiony z hałasu i chaosu

Ulepiony z hałasu i chaosu

Ulepiony z hałasu i chaosu

(Zwrotka 1: Shellerini)

Choć wpadam jak edith piaf, jak boulder dash drążę głębiej

Wiem jak smakuje czerwień krwi, kwit gniotę w kiejdzie

Nigdy nie chciałem biec gdzieś, gdzie biec chcieli inni

Potrafie wbić w nich, ich cyrk i ich pretensje

Widzisz ten hazel, jak hajs rodzi konflikt

Czas jak Teżewe mknie, chyba że w celi pościsz

Za oknem pościg gdy Twardowski diabła wodzi za nos

Niektórym ile by nie mieli zawsze jest za mało

Chował nas chaos, a los pchał na szafot

W tym mieście, gdzie szkieł ma aspiracje na Gestapo

Wszyscy łamią prawo jak dekalog łamią wszyscy

Wyzbyć się skrupułów nie jest łatwo tym się udało

Gdy w duszy trwa noc skałą jak małpa musisz być

Nie zawsze crucifix pomoże, kiedy kusi Styks

Silniejsi ci wykuci z blizn i chaosu

Chcemy żyć po swojemu i mieć święty spokój

Poranki mielą sny na miał

Zły jak Leopold Tyrmand

Świat chciałby nas złamać

Chaos wypalił stygmat

Tło pomalował dramat

Ktoś stracił, ktoś zyskał

Ciszę zagłuszył hałas

Prawda bywa oczywista

Poranki mielą sny na miał

Zły jak Leopold Tyrmand

Świat chciałby nas złamać

Chaos wypalił stygmat

Tło pomalował dramat

Ktoś stracił, ktoś zyskał

Ciszę zagłuszył hałas

Już chyba się domyślasz

(Zwrotka 2: Słoń)

Najpierw cię będą wodzić za nos a później ci go złamią

To nieodpłatna edukacja w szkole blizn i znamion

Twój anioł stróż spada w dół z postrzałową raną

A zamiast niego z chmur spogląda czerwony baron

Ciągle nam mało, każdy chce brać nie dawać

A kiedy chodzi o siano to własny brat cie zdradza

Ten cały świat się składa z roztworu fikcji z kłamstwem

Chuj z wojną, NFZ wykończy wszystkich sprawniej

Unikam żmij wciąż niczym strzyga świtu

Ciszej niż stlumiony krzyk z izolatki w psychiatryku

Wbijam w cybuch szczątki szuj, które były mi bliskie

Inhalując w płuca resztki ich kłamliwych istnień

Idę w deszczu iskier, ogień trawi etykę

Ilości noży wbitych w plecy już nawet nie liczę

Wierni kodu z czterech liter, wokół zwęglone ścierwo

Nastaje nowy świt, świat zalewamy czernią

Poranki mielą sny na miał

Zły jak Leopold Tyrmand

Świat chciałby nas złamać

Chaos wypalił stygmat

Tło pomalował dramat

Ktoś stracił, ktoś zyskał

Ciszę zagłuszył hałas

Prawda bywa oczywista

Poranki mielą sny na miał

Zły jak Leopold Tyrmand

Świat chciałby nas złamać

Chaos wypalił stygmat

Tło pomalował dramat

Ktoś stracił, ktoś zyskał

Ciszę zagłuszył hałas

Już chyba się domyślasz

Gemaakt van lawaai en chaos

Gemaakt van lawaai en chaos

Gemaakt van lawaai en chaos

Gemaakt van lawaai en chaos

(Vers 1: Shellerini)

Hoewel ik val als edith piaf, als boulder dash graaf ik dieper

Ik weet hoe het rood van bloed smaakt, bloemrimpel op een plek

Ik wilde nooit ergens heen rennen waar andere mensen wilden rennen

Ik kan ze in hun circus en hun grieven kloppen

Je ziet deze hazelaar hoe geld aanleiding geeft tot conflicten

De tijd vliegt als Tezewe, tenzij je in de cel aan het vasten bent

Achter het raam is de achtervolging wanneer Twardowski de duivel bij de neus leidt

Voor sommigen is wat ze niet hebben altijd niet genoeg

Chaos verborg ons en het lot duwde ons naar het schavot

In deze stad waar Glass aspiraties heeft voor de Gestapo

Iedereen overtreedt de wet zoals iedereen de tien geboden overtreedt

Het is niet gemakkelijk om van scrupules af te komen

Als de nacht in de ziel duurt, moet je rock zijn als een aap

Niet altijd zal een kruisbeeld helpen als Styx verleidelijk is

De sterkere worden gesmeed uit littekens en chaos

We willen ons eigen leven leiden en gemoedsrust hebben

De ochtenden laten dromen uitkomen

Slecht zoals Leopold Tyrmand

De wereld zou ons willen breken

Chaos heeft het stigma weggebrand

De achtergrond is geschilderd door drama

Iemand heeft verloren, iemand heeft gewonnen

Een geluid overstemde de stilte

De waarheid is duidelijk

De ochtenden laten dromen uitkomen

Slecht zoals Leopold Tyrmand

De wereld zou ons willen breken

Chaos heeft het stigma weggebrand

De achtergrond is geschilderd door drama

Iemand heeft verloren, iemand heeft gewonnen

Een geluid overstemde de stilte

Je kan het al raden

(Vers 2: Olifant)

Eerst zullen ze je bij de neus leiden en dan zullen ze het breken

Dit is een gratis opleiding op de school van littekens en moedervlekken

Je beschermengel valt neer met een schotwond

En in plaats van hem tuurt de rode baron uit de wolken

We zijn nog steeds niet genoeg, iedereen wil nemen, niet geven

En als het op hooi aankomt, bedriegt je eigen broer je

Deze hele wereld bestaat uit een oplossing van fictie met een leugen

Fuck met de oorlog, het National Health Fund zal iedereen efficiënter afmaken

Ik blijf adders vermijden zoals de dageraad striga

Stiller dan de gedempte kreet van eenzame opsluiting op de psychiatrische afdeling

Ik steek in de stengel de overblijfselen van shuj, die dicht bij mij waren

De overblijfselen van hun liegende leven inademen in hun longen

Ik loop in de regen van vonken, vuur verteert ethiek

Ik tel niet eens het aantal messen dat achterin vastzit

Vierletterige code trouw, verkoold karkas rond

Er is een nieuwe dageraad, we overspoelen de wereld met zwart

De ochtenden laten dromen uitkomen

Slecht zoals Leopold Tyrmand

De wereld zou ons willen breken

Chaos heeft het stigma weggebrand

De achtergrond is geschilderd door drama

Iemand heeft verloren, iemand heeft gewonnen

Een geluid overstemde de stilte

De waarheid is duidelijk

De ochtenden laten dromen uitkomen

Slecht zoals Leopold Tyrmand

De wereld zou ons willen breken

Chaos heeft het stigma weggebrand

De achtergrond is geschilderd door drama

Iemand heeft verloren, iemand heeft gewonnen

Een geluid overstemde de stilte

Je kan het al raden