The Creation Ruin - Shai Hulud

Here’s to you who would ruin creation

Here’s to you

See here blind men

We seek to bring you sight

Gaze long upon your wasteland

Into the eyes of the limbless

Grieving and slain

Pray you justify such suffering

See here blind men

You will see here

We will not mourn

Not this day

Release the pallbearers

Quench the pyre

We revolt by moonlight

Bound by unrest

Driven into lunacy

Maddened, mongering, guiltless, undiscerning

The spear will silence the last of us

Farewell to breath and beating hearts

Life drains in the soil

Death is where men reunite after lifetimes of unrest

And this is the folly of man

Misspent fortunes or breath and beating hearts

Death is where men unite

We unite only in death

A union of corpses littered under a mourning moon

May the weight of the dead bring the burden of clarity

In vengeance we are blind

Masked by a black veil

Obstructing the vision, the heart, and the mind

Exact reprisal and be damned

Only unveiling brings deliverance from this

Our familiar and cyclical fate

From the womb with warm blood on our faces

To the grave with cold blood on our hands

Here’s to you who would ruin creation

Here’s an end to you

Op jou die de schepping zou verpesten

Dit is voor jou

Zie hier blinde mannen

We proberen u zicht te geven

Kijk lang naar je woestenij

In de ogen van de ledematenlozen

Treurend en gedood

Bid dat je zulk lijden rechtvaardigt

Zie hier blinde mannen

Je zult hier zien

We zullen niet rouwen

Niet deze dag

Laat de dragers los

Blussen van de brandstapel

We komen in opstand bij maanlicht

Gebonden door onrust

Gedreven tot waanzin

Waanzinnig, smekend, onschuldig, onopvallend

De speer zal de laatsten van ons tot zwijgen brengen

Afscheid van ademen en kloppende harten

Het leven loopt weg in de bodem

De dood is waar mannen herenigen na een leven van onrust

En dit is de dwaasheid van de mens

Verkeerd bestede fortuinen of adem en kloppende harten

De dood is waar mannen zich verenigen

We verenigen ons alleen in de dood

Een unie van lijken bezaaid onder een rouwmaan

Moge het gewicht van de doden de last van duidelijkheid brengen

Uit wraak zijn we blind

Gemaskeerd door een zwarte sluier

Het zicht, het hart en de geest belemmeren

Exacte vergelding en wees verdomme

Alleen onthulling brengt verlossing hiervan

Ons vertrouwde en cyclische lot

Vanaf de baarmoeder met warm bloed op ons gezicht

Naar het graf met koud bloed aan onze handen

Op jou die de schepping zou verpesten

Hier is een einde aan jou