A Human Failing - Shai Hulud

Open hearts always ache

Beset with pain

But alive

Spent hearts close

Closed hearts die

Preservation of warmth is a battle for a culture downcast

The callousness of frost tempts the weak and weary

A human failing lets its heart die

The frozen tears, unfeeling as stone

Of a mortal glacier, detached as an island

From crystallized hearts of unbroken ice

They wash the warmth away

Reborn in winter, numb to pain

Desperate souls invite death inside

We breath the bitter air of warm hearts turned cold

A human failing lets his heart die

A human failing lets her heart die

Hasten to the tundra

Prevailing sadness is swept across a cold lifeless plain

The most dismal season to choose winter as our destiny

Preferring chill to the pain

A human being flows the warmth of red blood

Reborn in winter, numb to pain

Desperate souls invite death inside

We breath the bitter air of warm hearts turned cold

We human failings

Born of winter, numb to pain

A desperate soul invited death inside

I breath bitter air, my warm heart turned cold

A human failing, I let my heart die

Will we bring our hearts back to life?

Open harten doen altijd pijn

Geteisterd door pijn

Maar levend

Besteed harten dicht

Gesloten harten sterven

Behoud van warmte is een strijd om een ​​neerslachtige cultuur

De ongevoeligheid van de vorst verleidt de zwakken en vermoeiden

Een menselijk falen laat zijn hart sterven

De bevroren tranen, gevoelloos als steen

Van een dodelijke gletsjer, vrijstaand als een eiland

Van gekristalliseerde harten van ongebroken ijs

Ze wassen de warmte weg

Herboren in de winter, gevoelloos voor pijn

Wanhopige zielen nodigen de dood naar binnen uit

We ademen de bittere lucht van warme harten die koud zijn geworden

Een menselijk falen laat zijn hart sterven

Een menselijk falen laat haar hart sterven

Haast je naar de toendra

Overheersend verdriet wordt over een koude, levenloze vlakte geveegd

Het meest sombere seizoen om de winter als ons lot te kiezen

Liever chillen dan de pijn

Een mens stroomt de warmte van rood bloed

Herboren in de winter, gevoelloos voor pijn

Wanhopige zielen nodigen de dood naar binnen uit

We ademen de bittere lucht van warme harten die koud zijn geworden

Wij menselijke tekortkomingen

Geboren uit de winter, gevoelloos van pijn

Een wanhopige ziel nodigde de dood uit

Ik adem bittere lucht in, mijn warme hart werd koud

Een menselijk falen, ik laat mijn hart sterven

Zullen we ons hart weer tot leven brengen?