Утес - Северные врата

На утёс старинный и могучий

Я зашёл весь в думах о былом

И увидел с этой чёрной кручи

Родину в пожаре вековом

С этой кручи я бы смог, казалось

Широко обнять леса, поля

В этом мире у меня осталось

Из родных лишь ты, сыра земля

Век отвека горе умножая

Враг терзает родину мою

И теперь у горестного края

Русского терпения стою

Вдаль смотрю, над Русью месяц светит

Грозно, как ордынский меч кривой

Вижу: грянет завтра на рассвете

Битва с чужеземною ордою

Op de oude en machtige klif

Ik ging helemaal in gedachten over het verleden

En ik zag vanaf deze zwarte steil

Moederland in het eeuwenoude vuur

Vanaf deze steile kon ik, zo leek het

Knuffel wijde bossen, velden

In deze wereld ben ik vertrokken

Van familieleden, alleen jij, vochtige aarde

De leeftijd van wee vermenigvuldigen

De vijand kwelt mijn vaderland

En nu aan de droevige rand

Ik sta Russisch geduld toe

Ik kijk in de verte, de maan schijnt over Rusland

Vreselijk, als een gebogen zwaard van de Horde

Ik zie dat het morgen bij zonsopgang zal uitbreken

Vecht met buitenlandse horde