The Paradox - Seven Spires

There is no afterlife

Only this

There is no afterlife

Only this

I have gazed upon these skies for a lifetime or more

The fiercest stars, collapsed on heaven’s floor

Airless and silent, the pathway from hell, destination endlessly far

Still, attempt to traverse through the black and frozen time

Behold the portal to the light

A tale of hope for those to die

With sings so cold and muscles tense, I could not make the journey’s end

With no blood left in my veins to bleed, and no tears left to shed

Never had I felt so alone

Taste this bitter darkness

This universe of emptiness that lies within us

That we lie within, and reside in awe and wonder

Stretching through matter and time unending

A beautiful mystery eternally unsolved

Become the dreamless, reach the void and see

Into the emptiness that birthed and denied me

Forsaken, we shall accept this as our truth

Dreaming in the language, but longing for our youth

Evasive is the ecstasy of sleep

I reach for that horizon, forever just out of reach

To cross the threshold into darkness

There is no afterlife

Only this

There is no afterlife

Only this

There is no afterlife

Only this

There is no afterlife

Only this

Er is geen hiernamaals

Alleen dit

Er is geen hiernamaals

Alleen dit

Ik heb mijn hele leven naar deze luchten gekeken

De felste sterren, ingestort op de hemelbodem

Luchtloos en stil, het pad uit de hel, bestemming eindeloos ver

Probeer toch door de zwarte en bevroren tijd te reizen

Zie de poort naar het licht

Een verhaal van hoop voor degenen die sterven

Met zo'n koude zang en gespannen spieren, kon ik het einde van de reis niet halen

Met geen bloed meer in mijn aderen om te bloeden, en geen tranen meer om te vergieten

Nooit had ik me zo alleen gevoeld

Proef deze bittere duisternis

Dit universum van leegte dat in ons ligt

Dat we van binnen liggen, en leven in ontzag en verwondering

Zich uitstrekken door materie en tijd oneindig

Een prachtig mysterie dat voor altijd onopgelost blijft

Word de droomloze, bereik de leegte en zie

In de leegte die mij heeft voortgebracht en verloochend

In de steek gelaten, zullen we dit accepteren als onze waarheid

Dromen in de taal, maar verlangen naar onze jeugd

Ontwijkend is de extase van slaap

Ik reik naar die horizon, voor altijd net buiten bereik

Om de drempel in de duisternis over te steken

Er is geen hiernamaals

Alleen dit

Er is geen hiernamaals

Alleen dit

Er is geen hiernamaals

Alleen dit

Er is geen hiernamaals

Alleen dit