Altre emozioni - Sergio Endrigo

Siamo arrivati fin qui un po' stanchi

E affamati di poesia,

Le mani piene di amore

Che non vuole andare via.

Abbiamo vissuto e fatto figli,

Piantato alberi e bandiere,

Scritto mille e più canzoni

Forse belle forse inutili.

Altre emozioni verranno

Te lo prometto,

Amica mia.

E siamo arrivati fin qui a cantare

Per chi vuol sentire,

Abbiamo vissuto all’ombra

Di troppe false promesse;

Oggi è tempo di pensare,

Oggi è tempo di cambiare,

Ancora cerchiamo e camminiamo

Sognando negli occhi

Di donne e di uomini.

Altre emozioni verranno

Te lo prometto,

Amica mia.

Abbiamo attraversato i deserti dell’anima

E mari grigi e calmi della solitudine;

Abbiamo scommesso sul futuro,

Abbiamo vinto e perso con filosofia.

Altre emozioni verranno

Te lo prometto,

Amica mia.

E sono arrivato fin qui,

Con questa faccia da naufrago salvato

E questo pigro andare da zingaro felice;

Valigie piene di ricordi,

Amici persi e ritrovati,

Qualche rimorso e pentimento,

Senza rimpianti e nostalgie.

Altre emozioni verranno

Te lo prometto,

Amica mia.

Abbiamo attraversato i deserti dell’anima

E i mari grigi e calmi della solitudine.

Altre primavere verranno

Non di sole foglie e fiori,

Ma una stagione fresca

Di pensieri nuovi.

Altre emozioni verranno

Te lo prometto,

Amica mia…

We kwamen hier een beetje moe aan

En hongerig naar poëzie,

Handen vol liefde

Wie wil er niet weg.

We leefden en kregen kinderen,

bomen en vlaggen geplant,

Schreef duizend en meer nummers

Misschien mooi, misschien nutteloos.

Er zullen meer emoties komen

Ik beloof jou,

Mijn vriend.

En we zijn zo ver gekomen om te zingen

Voor wie het wil horen,

We leefden in de schaduw

Van te veel valse beloften;

Vandaag is het tijd om na te denken,

Vandaag is het tijd voor verandering,

We zoeken en lopen nog steeds

Dromen in de ogen

Van vrouwen en mannen.

Er zullen meer emoties komen

Ik beloof jou,

Mijn vriend.

We zijn de woestijnen van de ziel overgestoken

En grijze, kalme zeeën van eenzaamheid;

We wedden op de toekomst,

We wonnen en verloren met filosofie.

Er zullen meer emoties komen

Ik beloof jou,

Mijn vriend.

En ik ben zo ver gekomen,

Met dit gezicht van een geredde schipbreukeling

En dit lui gaan als een gelukkige zigeuner;

Koffers vol herinneringen,

Vrienden verloren en gevonden,

Wat wroeging en berouw,

Zonder spijt en nostalgie.

Er zullen meer emoties komen

Ik beloof jou,

Mijn vriend.

We zijn de woestijnen van de ziel overgestoken

En de grijze, kalme zeeën van eenzaamheid.

Andere veren zullen komen

Niet alleen bladeren en bloemen,

Maar een gaaf seizoen

Van nieuwe gedachten.

Er zullen meer emoties komen

Ik beloof jou,

Mijn vriend…