Nada Tiene Final - Sergent Garcia

Nos perdimos hace mucho tantos aos atras

llevo siglos buscando de tu presencia las seas

el tiempo existe solo en el mundo real

esto no tiene comienzo

esto no tiene final

las miradas no engaan cuando se trata de amor

soy un prisionero en el tiempo con un eterno dolor

soy fragil tengo mis dudas, pero conmigo tengo mi santo

el guia mis pasos y somos uno en el universo

quiero hundirme en tus brazos como un nio

poder estar a tu lado hasta encontrar el sueo

dejame gozar este momento contra tu pecho

quiero recordar este minuto que me has dado

beber cada gota de agua tuya

de ese nectar que en tus labios brilla

pegarme a ti de manera sencilla

calentarte con la calor mia

nuestro amor sembrara las semillas que en la luz del alba brilla

yo me enamor de las montaas y de ti me hablaron

cerr los ojos para escucharlas y de ti me me hablaron

yo me enamor de una ria que bajando del monte venia

en el susurro de su canto sol tu nombre se oia

a la tierra le gusta, le gusta tu caminar

a los rios tu forma, de reir y bailar

al mar tu manera de hablar, al monte como te gusta soar

y a mi me gusta todo tu ser y todo tu estar

tu lo sabes bien, que en historias de amor nada tiene final!

We zijn elkaar zoveel jaren geleden kwijtgeraakt

Ik ben al eeuwen op zoek naar je aanwezigheid

tijd bestaat alleen in de echte wereld

dit heeft geen begin

dit heeft geen einde

schijn bedriegt niet als het om liefde gaat

Ik ben een gevangene in de tijd met eeuwige pijn

Ik ben kwetsbaar, ik heb mijn twijfels, maar met mij heb ik mijn heilige

hij leidt mijn stappen en we zijn één in het universum

Ik wil in je armen wegzakken als een kind

aan je zijde kunnen staan ​​totdat je de droom vindt

laat me genieten van dit moment tegen je borst

Ik wil deze minuut onthouden die je me hebt gegeven

drink elke druppel van je water

van die nectar die op je lippen schijnt

blijf bij je op een eenvoudige manier

verwarm je met mijn warmte

onze liefde zal de zaden zaaien die schijnen in het licht van de dageraad

Ik werd verliefd op de bergen en ze vertelden me over jou

Ik sloot mijn ogen om naar ze te luisteren en ze vertelden me over jou

Ik werd verliefd op een rivier die van de berg naar beneden kwam

in het fluisteren van zijn lied werd je naam gehoord

de aarde houdt van, het houdt van je wandeling

naar de rivieren op jouw manier, van lachen en dansen

naar de zee zoals je praat, naar de berg zoals je graag droomt

en ik vind alles aan jou en alles aan jou leuk

je weet het maar al te goed, dat in liefdesverhalen niets een einde heeft!