Скок-поскок - Серебряная свадьба

В нафталиновом пальтишке,

Под-шофе слегка,

Шёл поэт — почти мальчишка,

Лет примерно сорока.

Был запас напитков винных,

Был задор в его груди.

Но смерть на лапках на куриных

Уж скакала позади.

Скок-поскок,

Скок-поскок,

Скок-поскок,

Уж скакала позади.

Шёл поэт невольник чести,

Дамам лютики дарил,

Покупал сосиски в тесте,

По-французски говорил.

Ну, а смерть уже глядела,

Проявляла интерес,

Измеряла скорость тела,

Ширину длину и вес

Скок-поскок,

Скок-поскок,

Скок-поскок,

Ширину длину и вес.

Смерть чертила птичьей лапкой

Злые знаки на полу.

А поэт сходил за тряпкой,

И пришиб её в углу.

Ни печального финала,

Ни трагичного конца.

Он пошёл, его качало

От бутылочки винца…

In een naftaleen jas,

Een beetje pod-chofe

Er was een dichter - bijna een jongen,

Ongeveer veertig jaar oud.

Er was een aanbod van wijndranken,

Er was een rush in zijn borst.

Maar de dood is op kippenpoten

Reeds achterop gesprongen.

Spring Spring,

Spring Spring,

Spring Spring,

Reeds achterop gesprongen.

Er was een dichter, een slaaf van eer,

Ik gaf boterbloemen aan dames,

Ik kocht worstjes in deeg,

Hij sprak Frans.

Nou, de dood keek al toe

interesse getoond,

Meet de snelheid van een lichaam

breedte lengte en gewicht

Spring Spring,

Spring Spring,

Spring Spring,

Breedte lengte en gewicht.

De dood trok met de poot van een vogel

Kwaadaardige tekens op de vloer.

En de dichter ging voor een vod,

En zette haar in de hoek.

Geen triest einde

Geen tragisch einde.

Hij ging, hij was geschokt

Van een fles wijn...