Niekam Inam - Separ, Gramo Rokkaz

Raz, dva, raz, dva.

Sú dni, keď som jak had zalezený pod šutrom,

iba v klude sám zašitý, jak perie pod futrom,

tam vytrhnutý z reality riešim iba seba,

čo mi je, je a čo naopak neni treba?

Robím ozbrojený prepad na moju hlavu,

s prehľadom vymazávam veci odsúdené na popravu,

idem dvadsať po prístavom, sledujem nočnú Bratislavu,

číslo vypnuté, keď chceš, more mi napíš správu.

(Dame)

Potrebujem zahodiť telefón, nechať diár v robote,

vypnúť aspoň na víkend, nech som v pondelok zas v pohode,

občas už nefunguje hlava, vidím trojmo, nie som stroj,

no treba reset dnes v strese nenes, občas treba voľno,

vypnúť budík, vstať až vtedy, keď telo nechce spať,

celý deň chill out, klud, netreba sa nikam hnať,

nechcem myseľ zapájať, ponáhľať sa, naháňať,

dnes nemusím zarábať, len sa sám zahrať na pána,

a mať tak voľný deň jak myseľ, tepláky a triko,

pri tom stole byť s tými, s ktorými by som vždy rád vypol,

celý deň jak prestávka, sa tak často nestáva,

bez zábran, občas padne, hoc celý deň len tak preflákať.

(Danosť)

Á stop!

Jebe mi už z dennej rutiny,

moja osobnosť sa rozpadá, premieňa v sutiny,

som časovaná bomba, cítim vo mne tikať hodiny,

keď nezvládam to absorbovať, tak miznem jak Houdini,

hop, teleport do inej roviny,

teraz jebem správy jak na vaše krivé noviny,

keď chcem, zavriem oči, levitujem kúsok od rokliny,

nerušte ma, šiel som meditovať hentam do kotliny.

(Tono S.

Potrebujem zmiznúť z toho kolobehu,

sedieť pri vode, pozorovať západ slnka z brehu,

vnímať len gril a žrať tú cibuľu jak jablko,

vypadnúť a ne vyplakávať jak je všetko na kompót,

byť len so svojimi a nemusieť sa krotiť,

vyberať si šušne a nemusieť dávať bacha kto ma fotí,

nepočítať eurá, centy ani gastráče,

len vypadnúť do páče, žrať mamkine koláče.

(Decko)

Pšššt.

Potrebujem také ticho.

Keď pôjdeš mimo starý daj mi prosím okamžite echo,

chcem mať svojich ľudí pri sebe jak doklady,

stlačiť reset a stratiť sa jak historické poklady,

vedieť ten trik, byť Copperfield, mať odkusnuté zo starostí,

nesluchaj jak horrified, počuť cvrčkov,

vidieť behať veverice,

opekať si klobásu, a byť zajebaný od horčice.

(Rebel)

Dnes idem inam, mám deň z inej série,

ďaleko od vplyvu mesta za periférie,

ďaleko od čísel zmlúv a sivých neónov,

nebyť s obavou zlou, čo je predo mnou,

s niekým iným, niekam inam, nech mi nejebe,

chvíľu nebyť na mobile online na webe,

vnímať letný deň bez oblakov,

malý joint z ľudmi bez odznakov.

Een, twee, een, twee.

Er zijn dagen dat ik me als een slang onder het puin verborg,

alleen in vrede aan elkaar genaaid, als veren onder de vacht,

daar verscheurd van de werkelijkheid heb ik alleen met mezelf te maken,

wat is, is en wat is niet nodig?

Ik pleeg een gewapende overval op mijn hoofd,

Ik verwijder items die tot executie zijn veroordeeld,

Ik ga rond de haven twintig, ik kijk 's nachts Bratislava,

nummer uit, als je wilt, meer schrijf me een bericht.

(Dame)

Ik moet de telefoon laten vallen, het dagboek in de robot laten,

ga in ieder geval uit voor het weekend, laat me maandag weer cool zijn,

soms werkt het hoofd niet meer, ik zie drie keer, ik ben geen machine,

maar je hoeft vandaag niet te resetten in stress, soms heb je vrije tijd nodig,

zet het alarm uit, sta alleen op als het lichaam niet wil slapen,

de hele dag chillen, kalm, nergens heen hoeven,

Ik wil de geest niet aanspreken, haasten, achtervolgen,

Ik hoef vandaag geen geld te verdienen, ik moet gewoon zelf de meester spelen,

en een vrije dag zoals een geest, een joggingbroek en een T-shirt,

aan die tafel om bij degenen te zijn met wie ik altijd zou willen rondhangen,

de hele dag, want een pauze komt niet zo vaak voor,

zonder terughoudendheid, soms valt het, zelfs na een hele dag gewoon om te verslappen.

(Gegeven)

Stop!

Ik ben uit mijn dagelijkse routine,

mijn persoonlijkheid valt uit elkaar, verandert in puin,

Ik ben een tijdbom, ik voel de klok in mij tikken,

als ik het niet kan absorberen, zal ik verdwijnen als Houdini,

hop, teleporteer naar een ander niveau,

Nu verdomd nieuws zoals je kromme krant

wanneer ik wil, sluit ik mijn ogen, zweef ik op korte afstand van de kloof,

stoor me niet, ik ging hentam mediteren in het bassin.

(Toon S.

Ik moet uit deze cyclus komen,

zittend aan het water, kijkend naar de zonsondergang vanaf de kust,

ruik gewoon aan de grill en eet die ui als een appel,

uitvallen en niet huilen, want alles staat op de compote,

wees bij jezelf en hoef jezelf niet te temmen,

kies sushes en hoef niet te kijken wie foto's van mij maakt,

euro's, centen of vergisters niet meegerekend,

ga gewoon weg, eet mamakoekjes.

(Decko)

Shh.

Ik heb zoveel stilte nodig.

Als je buiten de oude gaat, echo me dan onmiddellijk,

Ik wil mijn mensen bij me hebben als documenten,

druk op reset en verdwaal als historische schatten,

ken de truc, wees Copperfield, proef de zorgen,

hoor niet als geschokt, hoor krekels,

zie eekhoorn rennen

Toast je worst en laat je neuken door mosterd.

(Rebel)

Vandaag ga ik ergens anders heen, ik heb een dag uit een andere serie,

ver van de invloed van de stad buiten de periferie,

ver van contractnummers en grijze neonlichten,

om niet bang te zijn voor het kwaad dat voor me ligt,

met iemand anders, ergens anders, rot niet op met mij,

een tijdje niet online zijn op het web,

een wolkenloze zomerdag waarnemen,

kleine joint met mensen zonder badges.