The Owls - Second To Sun

Наш путь долог и тернист

Пусть звезды светом берегут

Хоть призрачна тропа во мраке

Мы не забудем свой маршрут

Солнце село уж давно:

Ночная тишина настигла безмолвием

Идём родной стороной

Окутаны тьмой, время — полночь

Нас выселяли зимой в поле:

Безумный зверь, не человек

Туман рассудка постиг разум:

В книгах останется вовек

Слышно в степи каждый шорох

Богиня ветра знает толк

Открыты все тайные двери:

За нами лес и с нами волк

В тёмном небе ворон вьется

Где-то совушки кричат

Не хотелось, но придётся

Землю кровью орошать!

Туман окутал дымкой пашню

Орудует знамениями мрак,

Но мы идём: ведь наша воля

Любые сложности пустяк

Неозаренной мглы секреты:

Как голый камень и роса

Луна бледна, сквозь её призрак

Мерещатся повсюду чудеса

Был поздний час, увидев них

Он удивился — как же так

Что в дымке мерещится порой,

А может не мерещится и это знак?

Силуэты пугали беззвучностью

И мирно плыли над полем вдали

Робко скрылись за косогором

Вошли в морок рощи лип

Слышно в степи каждый шорох

Богиня ветра знает толк

Открыты все тайные двери:

За нами лес и с нами волк

В тёмном небе ворон вьется

Где-то совушки кричат

Не хотелось, но придётся

Землю кровью орошать!

Ons pad is lang en netelig

Laat de sterren het licht houden

Hoewel een spookachtig pad in de duisternis

We zullen onze route niet vergeten

De zon is lang geleden ondergegaan:

Nachtstilte haalde stilte in

Laten we naar huis gaan

Gehuld in duisternis, de tijd is middernacht

We werden uitgezet in de winter in het veld:

Gek beest, niet man

De mist van de rede begreep de geest:

In boeken zal voor altijd blijven

Je kunt elk geritsel in de steppe horen

Godin van de wind weet veel

Alle geheime deuren staan ​​open:

Het bos ligt achter ons en de wolf is bij ons

In de donkere lucht vliegt een raaf

Ergens schreeuwen uilen

Ik wilde niet, maar ik zal moeten

Irrigeer de aarde met bloed!

De mist omhulde het bouwland

Duisternis zwaait met tekens

Maar we gaan: het is tenslotte onze wil

Elke complexiteit is een kleinigheid

Onverlichte duisternis geheimen:

Als kale steen en dauw

De maan is bleek, door haar geest

Wonderen zijn overal

Het was laat toen ik ze zag

Hij was verrast - hoe is het?

Wat soms in de waas lijkt,

Of is het misschien niet aan het dromen en is dit een teken?

Silhouetten bang door geluidloosheid

En vredig zweefde in de verte over het veld

We verstopten ons schuchter achter de helling

We gingen de waas van een bos van linden binnen

Je kunt elk geritsel in de steppe horen

Godin van de wind weet veel

Alle geheime deuren staan ​​open:

Het bos ligt achter ons en de wolf is bij ons

In de donkere lucht vliegt een raaf

Ergens schreeuwen uilen

Ik wilde niet, maar ik zal moeten

Irrigeer de aarde met bloed!