Pages for a Manuscript - Second To Sun

How an owl catched a bat

With her claws squeezed the bones

How knight Amvrosiy with slashing fellows

Is going to visit his neighbor

Though many chains and locks on the gates

The mistress will open for visitors

So, Martha, guide us, where’s your old man sleeps?

Why did you turn so pale?

Under the lock Dunai is boiling, curling

The night will hide the bloody work

Don’t be afraid, the dead won’t raise from coffin

Whatever will be — will be, guide us forward

Under the lock Dunai is boiling, curling

The clouds run straight

The work is done, the oldman slaughtered

Amvrosiy is feasting with crowd

The Moon peers in bloody waters

With Amvrosiy feasts the villain-wife

Under the lock Dunai is boiling, curling

The castle in flames

Amvrosiy says to his fellows

Slay everyone, young and old

Don’t mourn, mistress, be more joyful

It’s you who let in these funny guests

Sparkling, curling, Dunai reflects

All the castle embraced

Amvrosiy says to his fellows

It’s time to go home for us, folks

Don’t mourn, mistress, and be more joyful

It’s you who let in these funny guests

Over Martha the husband curse thunders

He execrated her, dying:

Disappear, you, so your kind

I curse you one hundred times!

Let the love between you both run dry

Let granny drink the blood of her grandchild

And my curse will burden all your kind

And there will be no place for them

Until the portrait will go down the aisle

Until the bride will raise from coffin

And crushing the skull, will lay down in blood

The last victim of guilty love

How an owl catched a bat

With her claws squeezed the bones

How knight Amvrosiy with slashing fellows

Came to visit his neighbor

Don’t mourn, mistress, and be more joyful

It’s you who let in these funny guests

Hoe een uil een vleermuis ving

Met haar klauwen in de botten geknepen

Hoe ridder Amvrosiy met het snijden van kerels

Gaat zijn buurman bezoeken?

Hoewel er veel kettingen en sloten aan de poorten zijn

De meesteres gaat open voor bezoekers

Dus, Martha, leid ons, waar slaapt je vader?

Waarom werd je zo bleek?

Onder het slot is Dunai aan het koken, krullen

De nacht zal het bloedige werk verbergen

Wees niet bang, de doden zullen niet opstaan ​​uit de kist

Wat er ook zal zijn — zal zijn, leid ons vooruit

Onder het slot is Dunai aan het koken, krullen

De wolken lopen recht

Het werk is gedaan, de oude man is afgeslacht

Amvrosiy viert feest met de menigte

De maan tuurt in bloedige wateren

Met Amvrosiy feest de schurk-vrouw

Onder het slot is Dunai aan het koken, krullen

Het kasteel in vlammen

Amvrosiy zegt tegen zijn kameraden:

Dood iedereen, jong en oud

Treur niet, meesteres, wees blijer

Jij bent het die deze grappige gasten binnenlaat

Sprankelend, krullend, reflecteert Dunai

Het hele kasteel omarmd

Amvrosiy zegt tegen zijn kameraden:

Het is tijd om naar huis te gaan voor ons, mensen

Treur niet, meesteres, en wees blijer

Jij bent het die deze grappige gasten binnenlaat

Over Martha de vloek van de echtgenoot dondert

Hij vervloekte haar, stervende:

Verdwijn, jij, dus jouw soort

Ik vervloek je honderd keer!

Laat de liefde tussen jullie allebei opdrogen

Laat oma het bloed van haar kleinkind drinken

En mijn vloek zal je hele soort belasten

En er zal geen plaats voor hen zijn

Tot het portret door het gangpad gaat

Tot de bruid zal opstaan ​​uit de kist

En de schedel verbrijzelen, zal in het bloed liggen

Het laatste slachtoffer van schuldige liefde

Hoe een uil een vleermuis ving

Met haar klauwen in de botten geknepen

Hoe ridder Amvrosiy met het snijden van kerels

Kwam op bezoek bij zijn buurman

Treur niet, meesteres, en wees blijer

Jij bent het die deze grappige gasten binnenlaat