Confessional of the Black Penitent - Second To Sun

Early morning, happens, I’m going out

To gently hug the birch tree

I’d want to ask the Sun

Why the fuck I deserved this?

Why, The Sun, are you shining?

We’re in deepwoods

Have you nothing to say, speachless?

There is no single soul around me

Maybe you can tell me something?

Peer better in the ruins, deeper

Not by the good, look

So after all, people are inessential

You’re indifferent for our grief

The Sun still shining and whists

The Sun can’t hear the prayer’s squeak

It only burns with light of vengeance

But we are heard well by The Darkness

O, the burden of time, I know

The Light has no end and edge

But through the channels of dried up rivers

One can see, everyone has own age

Yesterday — the river, tomorrow — the steppe

And a bit later — the forest deep

Trees will become a deadfall

And then again, and one more time

Oh, if only everyone could get

That deadfall is needed

That happiness can be different

But hell no, let The Sun shine

To be a good mother, father

Let in the child in father’s home

Guard him from cold, here’s light and warmth

But you should drive him away

Here’s scream and howl, the fathers moans

Roar of the argue of thousand voices

The Sun shines madly

On the cryptic soul’s rush

O, the burden of time, I know

The Light has no end and edge

But through the channels of dried up rivers

One can see, everyone has own age

Only when you feel the time’s pain

Throwing out the treasure of light’s gold

The skies will break the moon’s bell

The Sun will set behind the hill

Winter day, or summer day

The only thing you want to see is shadow

Which hides the howling of the local village

The silent scream, noise, someone’s cry

Only when you feel the time’s pain

Throwing out the treasure of light’s gold

The skies will break the moon’s bell

The Sun will set behind the hill

Wake up, people — not always light is good

Not all the saint in it’s existence

Not all the happiness in deity

But anyway, you’ll never learn

Vroege ochtend, gebeurt, ik ga uit

Om de berkenboom zachtjes te knuffelen

Ik zou de zon willen vragen

Waarom heb ik dit verdomme verdiend?

Waarom, The Sun, schijnt u?

We zijn in diepe bossen

Heb je niets te zeggen, sprakeloos?

Er is geen enkele ziel om me heen

Misschien kun je me iets vertellen?

Kijk beter in de ruïnes, dieper

Niet bij het goede, kijk

Dus uiteindelijk zijn mensen niet belangrijk

Je bent onverschillig voor ons verdriet

De zon schijnt nog steeds en fluit

De zon kan het gepiep van het gebed niet horen

Het brandt alleen met licht van wraak

Maar we worden goed gehoord door The Darkness

O, de last van de tijd, ik weet het

Het licht heeft geen einde en geen rand

Maar door de kanalen van opgedroogde rivieren

Men kan zien, iedereen heeft zijn eigen leeftijd

Gisteren — de rivier, morgen — de steppe

En even later — het diepe bos

Bomen worden een dood punt

En dan nog een keer, en nog een keer

Oh, kon iedereen maar krijgen

Dat noodlot is nodig

Dat geluk kan anders zijn

Maar nee, laat de zon schijnen

Om een ​​goede moeder te zijn, vader

Laat het kind in het huis van de vader

Bescherm hem tegen de kou, hier is licht en warmte

Maar je zou hem weg moeten rijden

Hier is geschreeuw en gehuil, de vaders kreunen

Gebrul van de ruzie van duizenden stemmen

De zon schijnt waanzinnig

Op de rush van de cryptische ziel

O, de last van de tijd, ik weet het

Het licht heeft geen einde en geen rand

Maar door de kanalen van opgedroogde rivieren

Men kan zien, iedereen heeft zijn eigen leeftijd

Alleen als je de pijn van de tijd voelt

De schat van het goud van het licht weggooien

De lucht zal de bel van de maan breken

De zon gaat achter de heuvel onder

Winterdag of zomerdag

Het enige dat u wilt zien, is schaduw

Wat het gehuil van het lokale dorp verbergt

De stille schreeuw, geluid, iemands kreet

Alleen als je de pijn van de tijd voelt

De schat van het goud van het licht weggooien

De lucht zal de bel van de maan breken

De zon gaat achter de heuvel onder

Word wakker, mensen, niet altijd is licht goed

Niet alle heilige in zijn bestaan

Niet al het geluk in godheid

Maar goed, je leert het nooit