Green Among the Gold - Seán Keane

Dusty plains and iron chains met Erin’s sons and daughters

Cast upon a barren land, a far off distant shore.

They dreamed of misty mountains in their home across the water,

They sang of Connemara and the home they’d see no more.

Now limestone walls are all that’s left of times of pain and failure,

This country yields the secrets of the beauty that it holds

And the tunes of Erin’s isle are now the music of Australia,

For Irish hands have woven strands of green among the gold.

And so beneath the Southern cross

They sang their songs of Ireland,

They sent her sons and daughters there in the hungry days of old,

They played their jigs and reels

Beneath the skies of their new homeland,

For Irish hands have woven strands of green among the gold.

Nowadays when times are hard at home,

Some people take a notion

To start a brand new life upon the far side of the globe,

And now they find their hearts are stranded somewhere in mid-ocean,

Though their days are full of sunshine and their future’s full of hope.

Their children sing a broken life of

Shearers and bush rangers,

They learn to play our music and to dance

The steps of old.

Though their hearts are in Australia,

They never will be strangers

To the land they left behind them,

They’re the green among the gold.

Stoffige vlaktes en ijzeren kettingen ontmoetten Erins zonen en dochters

Werp op een onvruchtbaar land, een verre kust.

Ze droomden van mistige bergen in hun huis aan de overkant van het water,

Ze zongen over Connemara en het huis dat ze niet meer zouden zien.

Nu zijn kalkstenen muren het enige dat overblijft van tijden van pijn en mislukking,

Dit land onthult de geheimen van de schoonheid die het bevat

En de deuntjes van Erins eiland zijn nu de muziek van Australië,

Want Ierse handen hebben strengen groen tussen het goud geweven.

En zo onder het Zuiderkruis

Ze zongen hun liedjes van Ierland,

Ze stuurden haar zonen en dochters daarheen in de hongerige dagen van weleer,

Ze speelden hun mallen en rollen

Onder de lucht van hun nieuwe thuisland,

Want Ierse handen hebben strengen groen tussen het goud geweven.

Tegenwoordig, wanneer het thuis moeilijk is,

Sommige mensen nemen een idee:

Om een ​​gloednieuw leven te beginnen aan de andere kant van de wereld,

En nu ontdekken ze dat hun hart ergens in het midden van de oceaan is gestrand,

Hoewel hun dagen vol zonneschijn zijn en hun toekomst vol hoop.

Hun kinderen zingen een gebroken leven van

Scheerders en boswachters,

Ze leren onze muziek te spelen en te dansen

De stappen van het oude.

Hoewel hun hart in Australië ligt,

Ze zullen nooit vreemden zijn

Naar het land dat ze achter zich lieten,

Zij zijn de groene onder het goud.