Девочка с Севера - Сборная Союза, Майя Подольская

Выходила я к нему на крылечко,

Обещал он мне венец и колечко.

Он такой приятный очень, снаружи,

На руках меня носил через лужи.

Приходил он к нам и в комнате маминой

Обещал, что будем жить в Белокаменной,

А я верила ему и не верила, —

Он столичный, а я девочка с Севера.

Припев:

Он уехал второпях утром раненько,

Я заплакала, заплакала, маменька.

У него в Москве дела неотложные,

Ну, а вдруг его слова были ложные?

В состоянии разочарованном,

Не могу забыть о командировочном —

О столичном, о моем воздыхателе,

Три денька прошло, вернулся он, на тебе.

А в руках его колечко с бриллиантами,

Во дворе машина с белыми бантами.

Бросил он к моим ногам розы алые.

Засмеялись мы с ним, как дети малые.

Припев:

Он уехал второпях утром раненько,

За колечком он в Москву ездил, маменька.

Стану я его женой обязательно,

Он хороший, он такой замечательный.

Ik ging naar hem toe op de veranda,

Hij beloofde me een kroon en een ring.

Hij is zeer aangenaam, aan de buitenkant,

Hij droeg me in zijn armen door de plassen.

Hij kwam naar ons toe in de kamer van mijn moeder

Hij beloofde dat we in Belokamennaya zouden gaan wonen,

En ik geloofde hem en geloofde niet, -

Hij komt uit de hoofdstad en ik ben een meisje uit het noorden.

Refrein:

Hij vertrok vroeg in de ochtend in een haast,

Ik huilde, ik huilde, moeder.

Hij heeft dringende zaken in Moskou,

Wel, wat als zijn woorden vals waren?

In een teleurgestelde staat

Ik kan de zakenreis niet vergeten...

Over de hoofdstad, over mijn bewonderaar,

Drie dagen zijn verstreken, keerde hij terug, op jou.

En in zijn handen is een ring met diamanten,

Op het erf staat een auto met witte strikken.

Hij gooide scharlakenrode rozen voor mijn voeten.

We lachten met hem als kleine kinderen.

Refrein:

Hij vertrok vroeg in de ochtend in een haast,

Hij ging naar Moskou voor een ring, moeder.

Ik zal zeker zijn vrouw worden,

Hij is goed, hij is zo geweldig.