In the Abyss - Saurom

Noble limpid sea

Your coral beaches are in my mind.

It’s no easy to be a men

if freedom isn’t on your side.

My heands are bleeding

my feet aren’t able to walk.

An immaculate feeling

is the fate of this world.

I dwell in an empty room

with minds that will freeze out the cold.

Loneliness is my only shelter,

and it’s breathing living dead men.

I’m speaking withe the darkness now,

the eternal night will reign today…

The hurricanes are my light,

may the winds charge with rage…

Oh, row!

The horizon is our dawn,

Neptune, please, take me down!

May the sea devastate this boat,

'cos my life is my own…

Gray fog, make me sleep.

My chains’re oppressing me.

Both hands are holding the oars.

I’m crying out to see you again.

Cruel ego, listen me: -The old galley crowned,

the most bitter of the walls, take me out of this prision.

Sweet sigh, my angel, my queen…

so much wounding hypocresy!

Please wait for me on the beach

that I built for you in my dreams…

I’m speaking with the darkness now,

but the romane will stay for us…

The hurricanes are my light,

may the winds charge with rage…

Oh, row!

The horizon is our dawn,

Neptune, please, take me down!

May the sea devastate this boat,

'cos my life is my own…

Edele heldere zee

Je koraalstranden zijn in mijn gedachten.

Het is niet gemakkelijk om een ​​man te zijn

als de vrijheid niet aan jouw kant staat.

Mijn heupen bloeden

mijn voeten kunnen niet lopen.

Een vlekkeloos gevoel

is het lot van deze wereld.

Ik woon in een lege kamer

met geesten die de kou zullen bevriezen.

Eenzaamheid is mijn enige schuilplaats,

en het ademt levende dode mannen.

Ik spreek nu met de duisternis,

de eeuwige nacht zal vandaag heersen...

De orkanen zijn mijn licht,

mogen de winden aanstormen van woede...

O, rij!

De horizon is onze dageraad,

Neptunus, alsjeblieft, haal me neer!

Moge de zee deze boot verwoesten,

want mijn leven is van mij...

Grijze mist, laat me slapen.

Mijn ketens drukken me uit.

Beide handen houden de riemen vast.

Ik schreeuw het uit om je weer te zien.

Wreed ego, luister naar mij: -De oude kombuis gekroond,

de meest bittere van de muren, haal me uit deze gevangenis.

Zoete zucht, mijn engel, mijn koningin...

zoveel kwetsende hypocretie!

Wacht alsjeblieft op me op het strand

die ik voor je heb gebouwd in mijn dromen...

Ik spreek nu met de duisternis,

maar de romane blijft voor ons...

De orkanen zijn mijn licht,

mogen de winden aanstormen van woede...

O, rij!

De horizon is onze dageraad,

Neptunus, alsjeblieft, haal me neer!

Moge de zee deze boot verwoesten,

want mijn leven is van mij...