El Monte De Las Ánimas - Saurom

Demos la vuelta

Gritaba la gente

En aquel tenebroso lugar

Es día de todos los santos

Y la noche ya está al llegar

Dentro de poco en la torre

Las campanas comenzarán a doblar

Corred, vamos pronto no perdáis más tiempo

Mañana otra vez será todo igual

Ooooh!

Ooooh!

Todos comienzan deprisa y con miedo

La vuelta atrás no deben tentar

Pero Beatriz ignoraba la historia

Pregunta Alonso que qué va a pasar

Alonso extrañado, responde nervioso

Tú que sabrás debemos bajar

Eres de muy lejos no comprendes nada

Mientras marchamos te voy a contar

¡En el monte de las ánimas!

¡Los espíritus ya se levantan!

¡En el monte de las ánimas!

¡Esta noche la sangre sera derramada!

¡En el monte de las ánimas!

¡Los espiritus ya se levantan!

¡En el monte de las ánimas!

¡Esta noche la sangre sera derramada!

En el monte de las ánimas

Hubo una guerra lejana

Gritos, llantos y matanzas

Se ahogaron en sus tierras

Desde entonces ese día

Cada año se repite

Y las almas fallecidas

Cobran vida…

Cobran vida

¡De venganza!

Al llegar a casa y discutir

Beatriz no para de reír

Pero mi banda ¿Dónde esta?

¡Oh, no!

La he perdido allí

Alonso debes de marchar al Monte

De las Ánimas por favor

Tienes que encontrar

La banda de color azul…

Hombre fiel

Se siente humillado

Tentación, su cuerpo esta helado

Por un momento dejó de vivir

Pero valiente se dispone a partir

Después de diez horas

Alonso no vuelve

Beatriz dislocada

Ya llega la aurora

Abrió la ventana

Y cual fue su suerte

Su banda sangrienta

Estaba yacente

Un día contó un hombre

Poco antes de morir

Que del monte maldito

Él no pudo salir

Y que en la media noche

Se podían oir

Los gemidos profundos

Del alma de Beatriz

Que lloraba dislocada de dolor

En la tumba de Alonso

Esperando su perdón

laten we omdraaien

riepen de mensen

Op die donkere plaats

Het is Allerheiligen

En de nacht is al hier

Binnenkort in de toren

De klokken zullen beginnen te luiden

Ren, laten we snel gaan, verspil geen tijd meer

Morgen is alles weer hetzelfde

Ooooh!

Ooooh!

Ze beginnen allemaal snel en bang

Teruggaan mag niet verleiden

Maar Beatriz negeerde het verhaal

Alonso vraagt ​​wat er gaat gebeuren

Alonso verrast, reageert zenuwachtig

Jij die weet dat we ten onder moeten gaan

Je komt van ver, je begrijpt er niets van

Terwijl we marcheren ga ik het je vertellen

Op de berg van zielen!

De geesten stijgen al!

Op de berg van zielen!

Vanavond zal er bloed vloeien!

Op de berg van zielen!

De geesten stijgen al!

Op de berg van zielen!

Vanavond zal er bloed vloeien!

Op de berg van zielen

Er was een verre oorlog

Schreeuwen, huilen en moorden

Ze verdronken op hun land

sinds die dag

Elk jaar herhaalt het

En de overleden zielen

Levend worden…

Levend worden

Van wraak!

Als je thuiskomt en praat

Beatriz stopt niet met lachen

Maar mijn band, waar is het?

Oh nee!

Ik ben het daar kwijt

Alonso moet je naar Monte

Van de zielen alstublieft

je moet vinden

De blauwe band...

trouwe man

hij voelt zich vernederd

Verleiding, haar lichaam is bevroren

Even stopte hij met leven

Maar dapper is klaar om te vertrekken

na tien uur

Alonso keert niet terug

ontwrichte beatrice

de dageraad komt eraan

opende het raam

En wat was je geluk?

zijn bloedige band

Ik loog

Op een dag vertelde een man:

Kort voor het overlijden

die van de vervloekte berg

hij kon er niet uit

En dat om middernacht

kon worden gehoord

Het diepe gekreun

Uit de ziel van Beatrice

Dat huilde ontwricht van de pijn

Bij het graf van Alonso

wachtend op je vergeving