El Joven Poeta - Saurom

Abre la luz el día en la sombra de un rincón

Deja sonar la brisa del canto del ruiseñor

Los versos de aquel poeta entonando una canción

La aldea se congregaba esperando su canción

Oh… Oh…Oh…

En la plaza del pueblo se congregó una multitud

Odio y rostros de miedo se mezclaron con la luz

Poeta que emprende el paso dirigiéndose hacia el Sur

Los siervos que lo seguían con su fe… puesta

En él…quieren ver…¡¡Libertad!

Campanas doblan, el día cesó

Y la noticia a manos del rey llegó

Pronto un rugido, se desató:--¡¡Matad a

Todos y traedme a Mock!

Hechizos caen, a oídos de joven

Y a sus discípulos esconde en el bosque

Pasan los días, y ellos se adentran

Con sus antorchas resplandece el dolor…

Y cada noche recordar… Un suspiro o un

Silbido, o mil cosas más

Tu camino es mi destino

El viento cruza una canción

Luna y Sol guían mi razón

Y sus versos se ahogan en nuestra ilusión

Media vida escondido en el bosque se llevó

Viviendo con sus historias rebeldías de temor

Y las criaturas del bosque alababan su razón

Aquella hoguera encendida cambiaba su situación

La muerte de aquel reino deslumbraba libertad

El tiempo marcó su rostro pero no su dignidad

Toda una vida entera dedicada a recitar

No conoció aquel mundo pero ahora busca su faz…

Het licht opent de dag in de schaduw van een hoek

Laat de bries klinken van het lied van de nachtegaal

De verzen van die dichter die een lied zingt

Het dorp verzamelde zich wachtend op haar lied

Oh Oh oh…

Een menigte verzamelde zich op het stadsplein

Haat en angstige gezichten vermengd met het licht

Dichter die de stap naar het Zuiden zet

De dienaren die hem volgden met hun geloof... plaatsten

Daarin... willen ze zien... Vrijheid!

Klokken luiden, de dag is voorbij

En het nieuws door toedoen van de koning kwam

Al snel werd er een brul losgelaten:--Dood de

Iedereen en breng me Mock!

Spreuken vallen, voor jonge oren

En verborg zijn discipelen in het bos

Dagen gaan voorbij, en ze gaan dieper

Met hun fakkels schijnt de pijn...

En elke nacht om te onthouden... Een zucht of een

Fluiten, of duizend andere dingen

Jouw pad is mijn lot

De wind kruist een lied

Maan en zon leiden mijn reden

En zijn verzen verdrinken in onze illusie

Een half leven verborgen in het bos kostte

Leven met hun opstandige verhalen over angst

En de boswezens prezen zijn verstand

Dat aangestoken vreugdevuur veranderde zijn situatie

De dood van dat koninkrijk verblindde de vrijheid

De tijd markeerde zijn gezicht, maar niet zijn waardigheid

Een heel leven gewijd aan reciteren

Hij kende die wereld niet, maar nu zoekt hij zijn aangezicht...