Korkma - Sansar Salvo, Şebnem Keskin, Heja

Korku, endişe, güvensizlik hep bi' şey

Sorgu, anlam arayışı, uykusuz gece

Öz güven eksikliği nefretinse dört köşe

Ve hep kötü hatıralar beynimin içinde

Öğütler, vaatler, zor geçen bu saatler

Kağıtlar, kalemler, akan ritimler… Depresif yapım bedenimi bir mezarda

paketler

Kendime borç veririm yarınımı sürükler

Sanrılar ve iblis peşimdeler bilakis

Özgürlüğün verdiği karanlık, kirli his

Varoluşun sorunlu yapısı, cennet kapısı

Sorun bendeyse eğer varoluşun hatası

İsyan, savaşmak, yenilmek ve kabullenmek

Yeniden denemek, yenileceğini bilerek

Kazanmak, sevinmek, yönetmek ve delirmek

Hayatın ellerinden alınacağını bilerek

Korkma acı büyütür insanı, son kez olsun salla zarları

Güçlü ol, yorulmadan sadece yürü.

Arkana bakma.

Duymak istemiyorum, bu konuşmayı

Hiçbi' karara varamadım ben erteliyorum duruşmayı

Kalbim çok seviyor kıvılcımda tutuşmayı

Bilmem kaç yüz derece ateşlerde buluşmayı

Ben seçtim doğru, bu vuruşmayı

Bozana kadar o tuşları yazacağım

Özgürlüğümü görene kadar o treni kazacağım

Uçurtmayım hep ben gökyüzünde kalacağım

Büyümek istemiyordum ama, oldu

Ne yapalım güneş gene pencereye doğdu

Bir cebimde cesaret diğerinde korku

Her şey başı sarıyordu döndürünce torku

Eskisinden daha yoktu, bir daha da gelmeyecek gibi

Bilinci idare etmek gerek ifade ederek rengi

İbaretlerde dengi, idam et kederi keyfi

Giz Müzik!

Sözler uçar gider diye kağıda yazdım

Almıyor aklım, son veriyor yarın

Yada bundan da yakın var

Ölüm kapımın önünde bekler aynı ecel gibi, deccal misali

Suali yok inan ki, yazdıklarım okyanusunda can simidi

Rahatsız olanlar çoktan sustu

İsterim ki yüzüme karşı gelsin, kussun

Baksın, yoksun olanlardan medet umsun

İnsanın kalmasını istiyorsan çare para, huzurun para

Saygın para, aklına gelebilecek her ne varsa bak onlarda para

Şeytanların arasından yazıyorum sana

Gamzelerim sakallarımdan görünmez

Çocukluğum öldü bak bunu da kimseler bilmez

Bi' tabutun içindeyim bu toprak bana yetmez

Bi' tabutun içindeyim…

Angst, angst, onzekerheid zijn altijd iets.

De ondervraging, de zoektocht naar betekenis, de slapeloze nacht

Je gebrek aan zelfvertrouwen is je haat

En altijd slechte herinneringen in mijn brein

Advies, beloften, deze moeilijke uren

Papieren, potloden, vloeiende ritmes... Mijn depressieve bouwt mijn lichaam op in een graf.

pakjes

Ik leen mezelf het sleept mijn morgen

Waanideeën en de demon zijn integendeel

Het donkere, vieze gevoel van vrijheid

De problematische structuur van het bestaan, de poort naar de hemel

Als ik het ben, is het de schuld van het bestaan

Opstand, vechten, nederlaag en acceptatie

Opnieuw proberen, wetende dat je verslagen zult worden

Winnen, verheugen, managen en gek worden

Wetende dat het leven van hen zal worden afgenomen

Wees niet bang, pijn maakt je groter, schud voor de laatste keer met de dobbelstenen

Wees sterk, loop gewoon zonder moe te worden.

Kijk niet achterom.

Ik wil dit gesprek niet horen

Ik kon helemaal niet tot een beslissing komen, ik stel de hoorzitting uit

Mijn hart houdt ervan om te ontbranden in de vonk

Ik weet niet hoeveel honderd graden we zullen tegenkomen bij koorts.

Ik heb goed gekozen, deze beat

Ik zal die sleutels schrijven tot ik ze breek

Ik zal die trein graven tot ik mijn vrijheid zie

Ik vlieg niet, ik zal altijd in de lucht blijven

Ik wilde niet opgroeien, maar het gebeurde

Wat zullen we doen, de zon staat weer voor het raam

Moed in de ene zak, angst in de andere

Alles draaide om het hoofd

Er was niet meer dan voorheen, het lijkt erop dat het nooit meer zal komen

Kleur door uitdrukking te geven aan de behoefte om het bewustzijn te beheersen

Equivalent in inscripties, uitvoering, rouwplezier

Verberg muziek!

Ik schreef het op papier zodat de woorden zouden wegvliegen

Mijn geest pikt het niet, het eindigt morgen

Of nog dichterbij

De dood wacht voor mijn deur, net als de dood, als de antichrist

Geen twijfel, geloof me, wat ik schreef is een reddingsboei in de oceaan.

Degenen die gestoord waren, waren al stil

Ik wil dat het tegen mijn gezicht komt, om over te geven

Laat hem hopen op hulp van degenen die in gebreke zijn

Als je wilt dat mensen blijven, is geld de oplossing, je vrede is geld.

Respectabel geld, wat je ook kunt bedenken, ze hebben geld

Ik schrijf je vanuit demonen

Mijn kuiltjes zijn niet zichtbaar vanuit mijn baard

Mijn jeugd stierf, ook dat weet niemand.

Ik ben in een doodskist, dit land is niet genoeg voor mij

Ik zit in een kist...