Ze Eshqat - Sami Yusuf

ﺯ ﻋﺸﻘﺖ ﺁﻧﭽﻨﺎﻥ ﻣﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﺧﻮﺩ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ

ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﺴﺘﯽ ﺑﻮﻡ ﺣﯿﺮﺍﻥ ﻭ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﺣﺎﻝ ﺧﺎﻣﻮﺷﻢ

ﻧﻪ ﺩﻭﺭﯾﺖ ﺑﻮﺩ ﻣﻤﮑﻦ ﻧﻪ ﺁﻏﻮﺵ ﭘﺮ ﺍﺯ ﻣﻬﺮﺕ

ﺯ ﺑﻮﯼ ﺯﻟﻒ ﻣﺸﮑﯿﻨﺖ ﻭﻟﯽ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﻣﺪﻫﻮﺷﻢ

ﺭﺧﺖ ﺑﮕﺸﺎﯼ ﺍﯼ ﺳﺎﻗﯽ ﮐﻪ ﺟﺎﻧﻢ ﺩﺭ ﻃﻠﺐ ﺑﺎﺷﺪ

ﺑﺪﻩ ﯾﮏ ﺟﺮﻋﻪ ﺯﺍﻥ ﺑﺎﺩﻩ ﺑﺮﺩ ﻫﻢ ﺩﻡ ﻭ ﻫﻢ ﻫﻮﺷﻢ

ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺩﯾﺮ ﭘﺮ ﺍﺯ ﻣﺤﻨﺖ ﺑﺴﯽ ﺳﺨﺘﯽ ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻢ

ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﺗﺎ ﺭﻭﺯﯼ ﺷﺮﺍﺏ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﻧﻮﺷﻢ

ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻋﺎﻟﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﻡ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﻡ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ

ﻭﺻﺎﻟﺖ ﻏﺎﯾﺖ ﻋﻤﺮﻡ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺭﻩ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﮐﻮﺷﻢ

ﺭﺧﺖ ﺑﮕﺸﺎﯼ ﺍﯼ ﺳﺎﻗﯽ ﮐﻪ ﺟﺎﻧﻢ ﺩﺭ ﻃﻠﺐ ﺑﺎﺷﺪ

ﺑﺪﻩ ﯾﮏ ﺟﺮﻋﻪ ﺯﺍﻥ ﺑﺎﺩﻩ ﺑﺮﺩ ﻫﻢ ﺩﻡ ﻭ ﻫﻢ ﻫﻮﺷﻢ

ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺩﯾﺮ ﭘﺮ ﺍﺯ ﻣﺤﻨﺖ ﺑﺴﯽ ﺳﺨﺘﯽ ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻢ

ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﺗﺎ ﺭﻭﺯﯼ ﺷﺮﺍﺏ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﻧﻮﺷﻢ

ﺑﻮﺩ ﺷﻮﺭ ﻟﻘﺎﺋﺖ ﻫﻤﭽﻮ ﺁﺗﺶ ﺩﺭ ﺩﺭﻭﻥ ﻣﻦ

ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺁﺗﺶ ﻫﻤﯽ ﺳﻮﺯﻡ ﻭﻟﯽ ﻓﺎﻧﯽ ﻭ ﺧﺎﻣﻮﺷﻢ

ﺯ ﻋﺸﻘﺖ ﺁﻧﭽﻨﺎﻥ ﻣﺴﺘﻢ …

ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﺧﻮﺩ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ …

ﺭﺧﺖ ﺑﮕﺸﺎﯼ ﺍﯼ ﺳﺎﻗﯽ ﮐﻪ ﺟﺎﻧﻢ ﺩﺭ ﻃﻠﺐ ﺑﺎﺷﺪ

ﺑﺪﻩ ﯾﮏ ﺟﺮﻋﻪ ﺯﺍﻥ ﺑﺎﺩﻩ ﺑﺮﺩ ﻫﻢ ﺩﻡ ﻭ ﻫﻢ ﻫﻮﺷﻢ

ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺩﯾﺮ ﭘﺮ ﺍﺯ ﻣﺤﻨﺖ ﺑﺴﯽ ﺳﺨﺘﯽ ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻢ

ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﺗﺎ ﺭﻭﺯﯼ ﺷﺮﺍﺏ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﻧﻮﺷﻢ

I am so drunk from Thy love that I no longer know myself,

I am in wonderment in this drunkenness and yet remain silent.

Being away from Thee is not possible, nor is Thy embrace full of love,

Yet bewildered am I from the perfume of Thy black hair.

Unveil Thy Face, O Saki, for my soul is in quest.

Give a gulp of that wine that will remove my breath and mind.

In this monastery full of affliction I have accepted much suffering

With this thought—that one day I would drink the wine of gnosis.

In this world I have Thee, I have Thee alone.

Union with Thee is the goal of my life;

I continue to strive on this path.

The fervor for meeting Thee burns within me like fire,

I continue to burn in this fire though I am annihilated and silent.

ﻋﺸﻘﺖ ﺁﻧﭽﻨﺎﻥ ﻣﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﺧﻮﺩ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ

ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﺴﺘﯽ ﺑﻮﻡ ﺣﯿﺮﺍﻥ ﻭ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﺣﺎﻝ ﺧﺎﻣﻮﺷﻢ

ﺩﻭﺭﯾﺖ ﺑﻮﺩ ﻣﻤﮑﻦ ﻧﻪ ﺁﻏﻮﺵ ﭘﺮ ﺍﺯ ﻣﻬﺮﺕ

ﺑﻮﯼ ﺯﻟﻒ ﻣﺸﮑﯿﻨﺖ ﻭﻟﯽ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﻣﺪﻫﻮﺷﻢ

ﺑﮕﺸﺎﯼ ﺍﯼ ﺳﺎﻗﯽ ﮐﻪ ﺟﺎﻧﻢ ﺩﺭ ﻃﻠﺐ ﺑﺎﺷﺪ

ﺑﺪﻩ ﯾﮏ ﺟﺮﻋﻪ ﺯﺍﻥ ﺑﺎﺩﻩ ﺑﺮﺩ ﻫﻢ ﺩﻡ ﻭ ﻫﻢ ﻫﻮﺷﻢ

ﺍﯾﻦ ﺩﯾﺮ ﭘﺮ ﺍﺯ ﻣﺤﻨﺖ ﺑﺴﯽ ﺳﺨﺘﯽ ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻢ

ﺍﯾﻦ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﺗﺎ ﺭﻭﺯﯼ ﺷﺮﺍﺏ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﻧﻮﺷﻢ

ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻋﺎﻟﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﻡ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﻡ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ

ﻏﺎﯾﺖ ﻋﻤﺮﻡ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺭﻩ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﮐﻮﺷﻢ

ﺑﮕﺸﺎﯼ ﺍﯼ ﺳﺎﻗﯽ ﮐﻪ ﺟﺎﻧﻢ ﺩﺭ ﻃﻠﺐ ﺑﺎﺷﺪ

ﺑﺪﻩ ﯾﮏ ﺟﺮﻋﻪ ﺯﺍﻥ ﺑﺎﺩﻩ ﺑﺮﺩ ﻫﻢ ﺩﻡ ﻭ ﻫﻢ ﻫﻮﺷﻢ

ﺍﯾﻦ ﺩﯾﺮ ﭘﺮ ﺍﺯ ﻣﺤﻨﺖ ﺑﺴﯽ ﺳﺨﺘﯽ ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻢ

ﺍﯾﻦ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﺗﺎ ﺭﻭﺯﯼ ﺷﺮﺍﺏ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﻧﻮﺷﻢ

ﺷﻮﺭ ﻟﻘﺎﺋﺖ ﻫﻤﭽﻮ ﺁﺗﺶ ﺩﺭ ﺩﺭﻭﻥ ﻣﻦ

ﺍﯾﻦ ﺁﺗﺶ ﻫﻤﯽ ﺳﻮﺯﻡ ﻭﻟﯽ ﻓﺎﻧﯽ ﻭ ﺧﺎﻣﻮﺷﻢ

ﻋﺸﻘﺖ ﺁﻧﭽﻨﺎﻥ ﻣﺴﺘﻢ …

ﺩﯾﮕﺮ ﺧﻮﺩ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ …

ﺑﮕﺸﺎﯼ ﺍﯼ ﺳﺎﻗﯽ ﮐﻪ ﺟﺎﻧﻢ ﺩﺭ ﻃﻠﺐ ﺑﺎﺷﺪ

ﺑﺪﻩ ﯾﮏ ﺟﺮﻋﻪ ﺯﺍﻥ ﺑﺎﺩﻩ ﺑﺮﺩ ﻫﻢ ﺩﻡ ﻭ ﻫﻢ ﻫﻮﺷﻢ

ﺍﯾﻦ ﺩﯾﺮ ﭘﺮ ﺍﺯ ﻣﺤﻨﺖ ﺑﺴﯽ ﺳﺨﺘﯽ ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻢ

ﺍﯾﻦ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﺗﺎ ﺭﻭﺯﯼ ﺷﺮﺍﺏ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﻧﻮﺷﻢ

Ik ben zo dronken van Uw liefde dat ik mezelf niet meer ken,

Ik ben verbaasd over deze dronkenschap en blijf toch stil.

Van U weg zijn is niet mogelijk, noch is Uw omhelzing vol liefde,

Toch ben ik verbijsterd door de geur van Uw zwarte haar.

Onthul uw gezicht, O Saki, want mijn ziel is op zoek.

Geef een slok van die wijn die mijn adem en geest zal wegnemen.

In dit klooster vol ellende heb ik veel lijden aanvaard

Met deze gedachte - dat ik op een dag de wijn van gnosis zou drinken.

In deze wereld heb ik U, ik heb U alleen.

Vereniging met U is het doel van mijn leven;

Ik blijf op dit pad streven.

De vurigheid om U te ontmoeten brandt in mij als vuur,

Ik blijf branden in dit vuur, ook al ben ik vernietigd en stil.