Cadence - Sami Yusuf

On that moment before all moments,

On that morn before the world was born,

When we did Thy Lordship witness,

Seeing Thy Countenance, hearing Thy Command,

Uttering the yea that echoes forever within,

Did we the cadence of Divine Music hear.

In this lowly world I hear that Music near and far,

In the plucking of the oud and the tar,

In the drone of the sitar and the gong of the gamelan,

In the haunting melodies of those monks

Singing in unison of Thy Glory,

In the rhythmic drumbeats issuing from verdant forests,

And the shepherd’s ney breathing upon the hills,

In all those voices chanting of the love for Thee,

In all music that celebrates Thy Beauty inviolable,

I do hear that cadence of Divine Music,

And so in the chanting of the birds and the singing of the whales,

In the murmur of the wind through those majestic trees,

And even in the silent invocation of the mountains and the stars,

For is not the substance of all Thy creation,

But invocation of Thy Blessed Names

chanted in the cadence of Divine Music?

But most of all it is in solitude with Thee,

When I and Thou are alone in intimacy,

That I hear so clearly the cadence of that Music Divine

Which I heard on that pre-eternal dawn,

And which ceases not to resonate within,

Bearing witness to the reality of Thy Presence,

Echoing the cadence of that Divine Music,

Echoes from the myriads of created beings

That are but nothingness reflecting Thy Theophanies.

Let me be alone in Thy intimacy,

So as to hear again in the clearest of sounds,

The cadence of that Music Divine

Which I heard at the moment of encounter with Thy Face,

In that pre-eternal moment of creation,

The moment that is now and ever shall be the eternal now.

Op dat moment voor alle momenten,

Op die ochtend voordat de wereld werd geboren,

Toen we Uwe Heer getuigden,

Uw aangezicht zien, uw bevel horen,

Het ja uitspreken dat voor altijd van binnen weergalmt,

Hebben we de cadans van Goddelijke Muziek gehoord.

In deze nederige wereld hoor ik die muziek dichtbij en ver weg,

Bij het plukken van oud en teer,

In het gedreun van de sitar en de gong van de gamelan,

In de beklijvende melodieën van die monniken

Zingen in koor van uw glorie,

In de ritmische drumbeats die uit groene bossen komen,

En de herder ademt op de heuvels,

In al die stemmen die de liefde voor U zingen,

In alle muziek die uw onschendbare schoonheid viert,

Ik hoor die cadans van Goddelijke Muziek,

En zo in het gezang van de vogels en het zingen van de walvissen,

In het geruis van de wind door die majestueuze bomen,

En zelfs in de stille aanroeping van de bergen en de sterren,

Want is niet de substantie van heel Uw schepping,

Maar het aanroepen van Uw gezegende namen

gezongen in de cadans van Goddelijke Muziek?

Maar bovenal is het in eenzaamheid met U,

Wanneer ik en U alleen zijn in intimiteit,

Dat ik zo duidelijk de cadans van die Music Divine hoor

die ik hoorde op die vooreeuwige dageraad,

En die niet ophoudt van binnen te resoneren,

Getuigenis van de realiteit van Uw Aanwezigheid,

In navolging van de cadans van die goddelijke muziek,

Echo's van de talloze geschapen wezens

Dat is niets anders dan uw theofanieën weerspiegelen.

Laat me alleen zijn in Uw intimiteit,

Om opnieuw te horen in de helderste geluiden,

De cadans van die Music Divine

die ik hoorde op het moment van ontmoeting met Thy Face,

In dat vooreeuwige moment van schepping,

Het moment dat nu en altijd is, zal het eeuwige nu zijn.