Al-Hamdu Li'llah - Sami Yusuf

ﺣﻤﺪ ﻟﮏ ﺭﺑﯽ

ﺷﮑﺮ ﻟﮏ ﺭﺑﯽ

ﻣﺠﺪ ﻟﮏ

ﺍﻟﺤﻤﺪ ﻟﻠﻪ ﻭ ﺍﻟﺸﮑﺮ ﻟﻠﻪ ﯾﺎ ﻋﻠﯿﻢ

ﻟﮏ ﺍﻟﺤﻤﺪ

ﺳﺒﺤﺎﻥ ﺍﻟﻠﻪ ﺍﻟﻌﻈﻴﻢ

ﺍﻟﺤﻤﺪ ﻟﻠﻪ ﻭ ﺍﻟﺸﮑﺮ ﻟﻠﻪ ﯾﺎ ﺣﻠﯿﻢ

ﻟﮏ ﺍﻟﺤﻤﺪ

ﺳﺒﺤﺎﻥ ﺍﻟﻠﻪ ﺍﻟﻌﻈﻴﻢ

ﺗﺤﻮﯾﻨﺎ ﺩﻭﻣﺎ ﯾﺎ ﺭﺣﻤﺎﻥ

ﺑﺎﻟﺮﺣﻤﺔ ﻭ ﺍﻟﻐﻔﺮﺍﻥ

ﺣﻤﺪ ﻟﮏ ﯾﺎ ﻣﻨﺎﻥ

ﺍﻟﻠﻪ ﺍﻟﻠﻪ

ﻭ ﻋﻈﯿﻢ ﺟﻤﺎﻟﮏ ﯾﺎ ﺍﻟﻠﻪ

ﯾﺒﺪﻭ ﺣﺴﻦ ﻣﺎ ﺃﺣﻼﻩ

ﻓﯽ ﺧﻠﻘﮏ ﯾﺎ ﺭﺑﺎﻩ

ﺍﻟﺤﻤﺪ ﻟﻠﻪ ﻭ ﺍﻟﺸﮑﺮ ﻟﻠﻪ ﯾﺎ ﻋﻠﯿﻢ

ﻟﮏ ﺍﻟﺤﻤﺪ

ﺳﺒﺤﺎﻥ ﺍﻟﻠﻪ ﺍﻟﻌﻈﻴﻢ

ﺍﻟﺤﻤﺪ ﻟﻠﻪ ﻭ ﺍﻟﺸﮑﺮ ﻟﻠﻪ ﯾﺎ ﺣﻠﯿﻢ

ﻟﮏ ﺍﻟﺤﻤﺪ

ﺳﺒﺤﺎﻧﮏ ﯾﺎ ﺫﺍ ﺍﻟﺨﯿﺮ ﻭ ﺍﻟﻔﻀﻠﯽ ﻭ ﺍﻟﮑﺮﻡ

ﺣﻤﺪ ﻟﮏ ﺭﺑﯽ

ﺷﮑﺮ ﻟﮏ

ﺧﺪﺍﯾﺎ ﺑﺮ ﺗﻮ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﺷﮑﺮ ﻭ

ﺭﻭﺯ ﻭ ﺷﺐ ﻏﯿﺮ ﺍﺯ ﻧﺎﻡ

ﺗﻮ ﺑﻪ ﻟﺒﻢ ﻧﺮﻭﺩ

ﺍﻟﻠﻪ ﺍﻟﻠﻪ

ﺩﺍﺩﯼ ﻧﻌﻤﺖ ﻫﺎﯼ ﺑﯽ ﭘﺎﯾﺎﻥ

ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺭﺍ ﺟﺒﺮﺍﻥ

ﻫﺮﭼﻪ ﮐﻨﻢ ﻧﺸﻮﺩ

ﺍﻟﺤﻤﺪ ﻟﻠﻪ ﻭ ﺍﻟﺸﮑﺮ ﻟﻠﻪ ﯾﺎ ﻋﻠﯿﻢ

ﻟﮏ ﺍﻟﺤﻤﺪ

ﺳﺒﺤﺎﻥ ﺍﻟﻠﻪ ﺍﻟﻌﻈﻴﻢ

ﺍﻟﺤﻤﺪ ﻟﻠﻪ ﻭ ﺍﻟﺸﮑﺮ ﻟﻠﻪ ﯾﺎ ﺣﻠﯿﻢ

ﻟﮏ ﺍﻟﺤﻤﺪ

ﺳﺒﺤﺎﻥ ﺍﻟﻠﻪ ﺍﻟﻌﻈﻴﻢ

ﮐﺮﯾﻢ ﻟﻄﯿﻒ

ﺣﻤﺪ ﻟﮏ ﺭﺑﯽ

ﺷﮑﺮ ﻟﮏ ﺭﺑﯽ

ﻣﺠﺪ ﻟﮏ

Thy Mercy encompasses us O Lord,

As life in the domain of death,

As knowledge in the sea of ignorance,

As the inebriating beauty of Thy Face

Reflecting through earthly forms

In a world which without them

Would suffocate of its own ugliness.

How to thank Thee, O Lord,

When the very breath that thanks Thee

Is vivified by Thy ever-present Mercy.

For is not the very substance of existence

The Breath of Thy Compassion manifested?

And is not the love which quickens life

A reflection of Thy Love for Thine own theophany?

ﻟﮏ ﺭﺑﯽ

ﻟﮏ ﺭﺑﯽ

ﻟﮏ

ﻟﻠﻪ ﻭ ﺍﻟﺸﮑﺮ ﻟﻠﻪ ﯾﺎ ﻋﻠﯿﻢ

ﺍﻟﺤﻤﺪ

ﺍﻟﻠﻪ ﺍﻟﻌﻈﻴﻢ

ﻟﻠﻪ ﻭ ﺍﻟﺸﮑﺮ ﻟﻠﻪ ﯾﺎ ﺣﻠﯿﻢ

ﺍﻟﺤﻤﺪ

ﺍﻟﻠﻪ ﺍﻟﻌﻈﻴﻢ

ﺩﻭﻣﺎ ﯾﺎ ﺭﺣﻤﺎﻥ

ﻭ ﺍﻟﻐﻔﺮﺍﻥ

ﻟﮏ ﯾﺎ ﻣﻨﺎﻥ

ﺍﻟﻠﻪ

ﻋﻈﯿﻢ ﺟﻤﺎﻟﮏ ﯾﺎ ﺍﻟﻠﻪ

ﺣﺴﻦ ﻣﺎ ﺃﺣﻼﻩ

ﺧﻠﻘﮏ ﯾﺎ ﺭﺑﺎﻩ

ﻟﻠﻪ ﻭ ﺍﻟﺸﮑﺮ ﻟﻠﻪ ﯾﺎ ﻋﻠﯿﻢ

ﺍﻟﺤﻤﺪ

ﺍﻟﻠﻪ ﺍﻟﻌﻈﻴﻢ

ﻟﻠﻪ ﻭ ﺍﻟﺸﮑﺮ ﻟﻠﻪ ﯾﺎ ﺣﻠﯿﻢ

ﺍﻟﺤﻤﺪ

ﯾﺎ ﺫﺍ ﺍﻟﺨﯿﺮ ﻭ ﺍﻟﻔﻀﻠﯽ ﻭ ﺍﻟﮑﺮﻡ

ﻟﮏ ﺭﺑﯽ

ﻟﮏ

ﺑﺮ ﺗﻮ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﺷﮑﺮ ﻭ

ﻭ ﺷﺐ ﻏﯿﺮ ﺍﺯ ﻧﺎﻡ

ﺑﻪ ﻟﺒﻢ ﻧﺮﻭﺩ

ﺍﻟﻠﻪ

ﻧﻌﻤﺖ ﻫﺎﯼ ﺑﯽ ﭘﺎﯾﺎﻥ

ﻫﻤﻪ ﺭﺍ ﺟﺒﺮﺍﻥ

ﮐﻨﻢ ﻧﺸﻮﺩ

ﻟﻠﻪ ﻭ ﺍﻟﺸﮑﺮ ﻟﻠﻪ ﯾﺎ ﻋﻠﯿﻢ

ﺍﻟﺤﻤﺪ

ﺍﻟﻠﻪ ﺍﻟﻌﻈﻴﻢ

ﻟﻠﻪ ﻭ ﺍﻟﺸﮑﺮ ﻟﻠﻪ ﯾﺎ ﺣﻠﯿﻢ

ﺍﻟﺤﻤﺪ

ﺍﻟﻠﻪ ﺍﻟﻌﻈﻴﻢ

ﻟﻄﯿﻒ

ﻟﮏ ﺭﺑﯽ

ﻟﮏ ﺭﺑﯽ

ﻟﮏ

Uw barmhartigheid omvat ons, o Heer,

Als leven in het domein van de dood,

Als kennis in de zee van onwetendheid,

Als de bedwelmende schoonheid van Thy Face

Reflecteren door aardse vormen

In een wereld die zonder hen

Zou stikken van zijn eigen lelijkheid.

Hoe u te danken, o Heer,

Wanneer de adem die U dankt

Wordt levend gemaakt door uw altijd aanwezige barmhartigheid.

Want is niet de essentie van het bestaan?

De adem van uw mededogen gemanifesteerd?

En is niet de liefde die het leven versnelt?

Een weerspiegeling van uw liefde voor uw eigen theofanie?